استفاده از بیوگلاس ها در درمان تومورهای خوش خیم استخوان و شکستگی های جوش نخورده پس از عمل جراحی در سال ۸۱ـ۱۳۸۰ در بیمارستان امام خمینی اهواز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 استفاده از بیوگلاس ها در درمان تومورهای خوش خیم استخوان و شکستگی های جوش نخورده پس از عمل جراحی در سال ۸۱ـ۱۳۸۰ در بیمارستان امام خمینی اهواز دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد استفاده از بیوگلاس ها در درمان تومورهای خوش خیم استخوان و شکستگی های جوش نخورده پس از عمل جراحی در سال ۸۱ـ۱۳۸۰ در بیمارستان امام خمینی اهواز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی استفاده از بیوگلاس ها در درمان تومورهای خوش خیم استخوان و شکستگی های جوش نخورده پس از عمل جراحی در سال ۸۱ـ۱۳۸۰ در بیمارستان امام خمینی اهواز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن استفاده از بیوگلاس ها در درمان تومورهای خوش خیم استخوان و شکستگی های جوش نخورده پس از عمل جراحی در سال ۸۱ـ۱۳۸۰ در بیمارستان امام خمینی اهواز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان

تعداد صفحات :۸

سابقه و هدف: انجام پیوند استخوانی جهت درمان مواردی مثل عدم جوش خوردن پس از عمل جراحی باز و پرکردن حفرات باقی مانده در استخوان به دنبال دبریدمان و کورتاژ در استئومیلیت ها و تومورها، توصیه می شود. استفاده از مواد بیوگلاس در شرایطی که امکان انجام پیوند استخوان به هردلیل وجود ندارد، توسط سازندگان این مواد توصیه شده است. از این رو به منظور بررسی میزان اثر بخشی استفاده از بیوگلاس ها در موارد فوق، مطالعه حاضر در سال ۸۱ـ۱۳۸۰ بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان امام خمینی اهواز انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی (Case Series) بر روی چهارده بیمار مبتلا به تومور خوش خیم استخوانی و دو بیمار مبتلا به عدم جوش خوردگی استخوان انجام شد. پس از ارسال نمونه پاتولوژی، از نوابون (نام تجاری بیوگلاس موجود در ایران) برای پرکردن حفره استفاده می شد. حداکثر میزان نوابون مصرفی ۴۵ سی سی بود. بیماران به طور مکرر و حداقل به مدت یک سال پی گیری شدند. معیارهای جوش خوردن بالینی، عدم درد در حرکات روزانه و یا توانایی وزن گذاری روی اندام بود. معیار جوش خوردن رادیولوژیکی ایجاد کال استخوانی پل زننده و برقراری مجدد ترابکولاهای استخوانی بود. یافته ها: در هیچ کدام از موارد عوارض ناخواسته بالینی یا آزمایشگاهی دیده نشد. مدت زمان متوسط برای بهبودی تومورهای خوش خیم پس از پیوند نوابون سه ماه و در موارد جوش نخوردن شکستگی شش ماه بود. در تمام موارد تومور سلول ژیانت، عمل پیوند ناموفق بود و دچار عود شد.نتیجه گیری و توصیه ها: توصیه می شود از نوابون در درمان بیماران مبتلا به تومورهای بدخیم یا خوش خیم گاهی بدخیم مانند تومور سلول ژیانت به طور اولیه استفاده نشود. استفاده از این ماده در تومورهای خوش خیم مناسب است.

کلید واژه: پیوند استخوانی، تومور استخوان، بیوگلاس، شکستگی جوش نخورده