موفقیت بارداری به دنبال مصرف متفورمین در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) تحت درمان با ART

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 موفقیت بارداری به دنبال مصرف متفورمین در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) تحت درمان با ART دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد موفقیت بارداری به دنبال مصرف متفورمین در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) تحت درمان با ART  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی موفقیت بارداری به دنبال مصرف متفورمین در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) تحت درمان با ART،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن موفقیت بارداری به دنبال مصرف متفورمین در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) تحت درمان با ART :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : باروری و ناباروری (JOURNAL OF REPRODUCTION AND INFERTILITY)

تعداد صفحات :۸

ناباروری با شیوع حدود ۱۵% یکی از مشکلات عمده جامعه بوده که گاهی در طولانی مدت تداوم زندگی خانوادگی را تهدید می کند. یکی از شایعترین علل ناباروری در زنان، علل تخمدانی به خصوص سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد. از آنجایی که در این بیماران متفورمین از طریق کاهش سطح انسولین ممکن است سبب بهبود تعداد و کیفیت تخمکها و افزایش میزان باروری گردد، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر متفورمین در بهبود پاسخ بیماران سندرم تخمدان پلی کیستیک در سیکل ART صورت گرفت. این مطالعه به صورت کلینیکی-تصادفی برروی ۱۰۰ بیمار مراجعه کننده نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، به بیمارستان شریعتی شهر تهران در طی سال ۷۹-۱۳۷۸ انجام شد. افراد بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، به دو گروه A)، ۴۴ نفر و B، ۴۶ نفر) به صورت تصادفی تقسیم شدند و ۱۰ بیمار به دلیل عدم استفاده صحیح از داروها از مطالعه حذف گردیدند. در گروه A علاوه بر پروتکل بلندمدت برای تحریک تخمک کذاری، متفورمین با دوز ۵۰۰ mg سه بار در روز تجویز شد و یافته ها با استفاده از شاخص های آماری و آزمون آماری t-test و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و P<0.05 معنی دار تلقی شد. نتایج نشان داد سطح استرادیول در گروه A به طور متوسط ۲۱۵۹±۱۰۵۶ pg/mlو در گروه ۲۸۴۲±۱۰۵۰ pg/ml B بود و اختلاف معنی دار وجود داشت (P=0.002). میزان HMG مصرفی در گروه ۲۳±۷.۶ A آمپول و در گروه ۳۱.۳۴±۸.۱۲ Bآمپول بود و بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشت (P=0.001). تعداد تخمک ها اختلاف معنی دار نداشتند، ولی از نظر تعداد تخمک های نارس (ژرمینال وزیکول) اختلاف معنی دار بوده است (P=0.047). از نظر طول مدت درمان، تعداد تخمک و تعداد بارداری اختلاف معنی دار بین دو گروه دیده نشد. بنابراین با توجه به یافته های فوق متفورمین قادر خواهد بود از طریق کاهش میزان مقاومت به انسولین و هیپرآندروژنیسم در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک سبب کاهش واضح در سطح استرادیول سرم و میزان HMG مصرفی در این بیماران شده و در بهبود کیفیت تخمک ها تاثیر می گذارد.

کلید واژه: متفورمین، ناباروری، سندرم تخمدان پلی ‏کیستیک و روشهای کمک باروری