بروز و سیر بالینی کانال بین شریانی در نوزادان نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان نمازی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بروز و سیر بالینی کانال بین شریانی در نوزادان نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان نمازی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بروز و سیر بالینی کانال بین شریانی در نوزادان نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان نمازی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بروز و سیر بالینی کانال بین شریانی در نوزادان نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان نمازی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بروز و سیر بالینی کانال بین شریانی در نوزادان نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان نمازی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حکیم

تعداد صفحات :۶

مقدمه: میزان شیوع باز بودن کانال شریانی PDA با افزایش زنده ماندن نوزادان با توجه به افزایش امکانات ICU بیشتر شده است و سیر بالینی با استفاده از داروهای ضد پرستاگلندین ها تغییر کرده است. با توجه به اینکه تشخیص به موقع و درمان زودرس، بخصوص در نوزادان نارس از اهمیت ویژه ای برخوردار و می تواند از عوارض این بیماری جلوگیری کند، لذا بر آن شدیم که مطالعه ای جهت بررسی میزان بروز، سیر بالینی و در صورت درمان، پاسخ به درمان درنوزادان مبتلا بهPDA انجام دهیم. روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی و با رجوع به پرونده های نوزادان نارس (کمتر از ۳۷هفته) از نظر بازماندن کانال بین شریانی (PDA) بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در بیمارستان نمازی به مدت یک سال، از تاریخ ۱/۶/۷۹ تا ۳۰/۶/۸۰ انجام گرفت. در این بررسی اطلاعات شامل مشخصات اپیدمیولوژیک بیماران مانند وزن تولد، سن حاملگی، سن بروز یافته ها و سیر بالینی، بیماریهای زمینه ای هم چنین نوع درمان، پاسخ به درمان و پیش آگهی آنها استخراج گردید. اکوکاردیوگرافی برای تایید تشخیص و هم چنین ارزیابی جواب به درمان استفاده شده بود. یافته ها: از ۱۱۴ نوزاد نارس بستری شده ۱۷ نوزاد (۱۴.۹%) به عنوان PDA تشخیص داده شده بودند. شایعترین بیماری زمینه ای سندرم دیسترس تنفسی و پنومونی (۱۲) ۶/۷۰% و به دنبال آن سپتسمی (۳) ۶/۱۷% موارد را تشکیل می داد. میزان بروز PDA در هفته اول زندگی ۵/۷۶% بود که رابطه معکوسی را با سن حاملگی و وزن تولد نشان داد. از نظر علایم کلینیکی: سوفل قلبی ۱۰۰%، تاکی کاردی ۴۷% و نبض پرفشار در۳۰% موارد مشاهده شد. کلیه نوزادان با ایبوپروفن درمان شده که از آن میان ۱۴ نفر (۳/۸۲%) به درمان پاسخ داده بودند. تشخیص و پاسخ به درمان با اکوکاردیوگرافی ارزیابی شده بود. نتیجه گیری: معاینه فیزیکی قلب، می تواند به عنوان راهنمای خوبی برای تشخیص زودرس PDA به کار رود و استفاده از اکوکاردیوگرافی، می تواند به عنوان یک روش مطمئن جهت تشخیص و ارزیابی پاسخ به درمان به شمار رود. با توجه به میزان بروز PDA در نوزادان نارس، غربالگری کلیه نوزادان نارس و درمان به موقع با داروهای ضد پروستاگلاندین می تواند تاثیر به سزایی در سیر این بیماری داشته باشد.

کلید واژه: مجرای شریانی باز، نوزاد نارس