سیمای اپیدمیولوژیک سرخک در استان یزد (۱۳۷۹-۱۳۷۶)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 سیمای اپیدمیولوژیک سرخک در استان یزد (۱۳۷۹-۱۳۷۶) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد سیمای اپیدمیولوژیک سرخک در استان یزد (۱۳۷۹-۱۳۷۶)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی سیمای اپیدمیولوژیک سرخک در استان یزد (۱۳۷۹-۱۳۷۶)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن سیمای اپیدمیولوژیک سرخک در استان یزد (۱۳۷۹-۱۳۷۶) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حکیم

تعداد صفحات :۸

مقدمه: ویروس سرخک انتشار جهانی دارد وانسان تنها میزبان طبیعی آن می باشد. در ایران از سال ۱۳۶۷ برنامه واکسیناسیون کشوری بصورت یک دوز واکسن در ۹ ماهگی و دوز بعدی در ۱۵ ماهگی تغییر کرد. از سویی واکسن سرخک پوشش ایمنی ۱۰۰% ایجاد نمی کند و بنابراین به تدریج تعداد افراد حساس به سرخک افزایش یافته، منجر به موارد تک گیر و اپیدمی هایی در جامعه می شود. از سوی دیگر سازمان بهداشت جهانی (WHO) متعهد شده است تا سال ۲۰۱۰ بیماری سرخک را در کشورهای شرق مدیترانه ریشه کن نماید. لذا ضرورت انجام مطالعه ای جهت بررسی سیمای اپیدمیولوژیک سرخک احساس شد. روش کار: این پژوهش توصیفی، به شکل مقطعی انجام گرفت. روش انتخاب نمونه بصورت سرشماری از کلیه موارد گزارش شده مشکوک به سرخک از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۳۷۹ می باشد که با مراجعه به مرکز بهداشت استان یزد و تکمیل پرسشنامه اطلاعات جمع آوری شد و تعداد کل افراد گزارش شده به مرکز بهداشت در چهار سال گذشته ۳۶۹ مورد بود. یافته ها: در طی چهار سال گذشته اکثریت موارد مظنون به سرخک (۶۴%) به تایید آزمایشگاهی رسیده بود. بیشترین درصد سرخک در گروه سنی ۱۹-۱۵ سال (۶/۳۰%) و در رتبه بعدی گروه سنی ۱۴-۱۰ سال (۴/۲۴%) بود و کمترین میزان در گروه سنی زیر یکسال (۳%) قرار داشت. بیشترین موارد مظنون به سرخک و موارد تایید شده در افرادی بود که فقط یکبار واکسینه شده بودند (۷/۴۷%). در گروه سنی ۱۹-۱۵ سال اکثریت افراد سابقه واکسیناسیون نامشخص داشتند. از نظر توزیع فصلی، بیشترین موارد در فصل بهار (۶/۶۵%) و کمترین موارد در فصل پاییز (۷/۲%) مشاهده گردید.نتیجه گیری: بیشترین موارد ابتلا به سرخک در جنس مذکر (۲/۶۴%) بود. تا سن ۱۵ سالگی تفاوت جنسی وجود نداشت ولی پس از آن احتمالا به علت شیوع سرخک در سربازان، موارد گزارش شده در جنس مذکر بیشتر بود. میزان موارد گزارش شده سرخک در مناطق شهری بالاتر از مناطق روستایی بود (۶۵ درصد در مقابل ۳۵ درصد).

کلید واژه: سرخک، اپیدمیولوژی، واکسیناسیون