مقاله اثر سرمای زمستان بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، میزان کلروفیل و عمق طوقه در تعدادی از ژنوتیپ های بهاره و زمستانه گندم در منطقه اردبیل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر سرمای زمستان بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، میزان کلروفیل و عمق طوقه در تعدادی از ژنوتیپ های بهاره و زمستانه گندم در منطقه اردبیل دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سرمای زمستان بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، میزان کلروفیل و عمق طوقه در تعدادی از ژنوتیپ های بهاره و زمستانه گندم در منطقه اردبیل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سرمای زمستان بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، میزان کلروفیل و عمق طوقه در تعدادی از ژنوتیپ های بهاره و زمستانه گندم در منطقه اردبیل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سرمای زمستان بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، میزان کلروفیل و عمق طوقه در تعدادی از ژنوتیپ های بهاره و زمستانه گندم در منطقه اردبیل :

مقاله اثر سرمای زمستان بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، میزان کلروفیل و عمق طوقه در تعدادی از ژنوتیپ های بهاره و زمستانه گندم در منطقه اردبیل که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله الکترونیک تولید گیاهان زراعی از صفحه ۲۵۵ تا ۲۶۲ منتشر شده است.
نام: اثر سرمای زمستان بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، میزان کلروفیل و عمق طوقه در تعدادی از ژنوتیپ های بهاره و زمستانه گندم در منطقه اردبیل
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پایداری غشا سلولی
مقاله سرما
مقاله عمق طوقه
مقاله گندم

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
چکیده سرمازدگی اندام های رویشی غلات از تنش های مهم محیطی در برخی نقاط کشور ما به شمار می رود. به منظورشناسایی صفات مرتبط با تحمل به سرما، ۲۲ ژنوتیپ گندم در منطقه اردبیل کشت شدند. ژنوتیپ ها پس از تحمل سرمای زیرصفر در زمستان (۱۳۵ روز یخبندان)، از نظر صفات پایداری غشا سیتوپلاسمی، غلظت کلروفیل، عمق طوقه و عملکرد مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین تیمارها برای صفات پایداری غشا سیتوپلاسمی و غلظت کلروفیل و عملکرد دانه اختلاف معنی دار در سطح ۵ درصد وجود دارد، ولی از نظر صفت عمق طوقه بین تیمارها اختلاف آماری معنی داری مشاهده نگردید. مقایسه میانگین عملکرد دانه ژنوتیپ ها نشان داد ژنوتیپ های Au//gt.54.0079.Grk، نوید، C-73-8، سرداری و C-70-3 به ترتیب با ۵۲۳، ۴۱۳، ۳۴۳، ۲۶۳ و ۲۴۳ تن در هکتار بیشترین و ژنوتیپ ۴۲۱۳ با ۵۹۱ تن در هکتار کمترین عملکرد دانه را داشتند. همچنین مقایسه میانگین دادهها، نشان داد که ژنوتیپ های متحمل تر عموما دارای غشا سیتوپلاسمی پایدارتر EC)پایین تر) و غلظت کلروفیل بیشتری نسبت به ژنوتیپ های حساستر می باشند. همچنین همبستگی معنی داری بین عملکرد دانه و پایداری غشا سیتوپلاسمی (منفی) و عملکرد دانه و غلظت کلروفیل برگ ها (مثبت) پس از گذراندن سرمای زمستانه بین ژنوتیپ ها مشاهده گردید. به نظر می رسد می توان از این روش ها به عنوان ابزاری مناسب، ساده و سریع برای ارزیابی و غربال کردن ژنوتیپ ها از نظر تحمل به سرمای زمستانه استفاده کرد.