مقاله نقش گیرنده های استروژنیک و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه Silybum marianum در موش صحرایی نیمه پارکینسونی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نقش گیرنده های استروژنیک و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه Silybum marianum در موش صحرایی نیمه پارکینسونی دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نقش گیرنده های استروژنیک و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه Silybum marianum در موش صحرایی نیمه پارکینسونی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش گیرنده های استروژنیک و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه Silybum marianum در موش صحرایی نیمه پارکینسونی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نقش گیرنده های استروژنیک و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه Silybum marianum در موش صحرایی نیمه پارکینسونی :

مقاله نقش گیرنده های استروژنیک و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه Silybum marianum در موش صحرایی نیمه پارکینسونی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در مجله پزشکی کوثر از صفحه ۲۰۷ تا ۲۱۲ منتشر شده است.
نام: نقش گیرنده های استروژنیک و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه Silybum marianum در موش صحرایی نیمه پارکینسونی
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ماریتیغال
مقاله نیمه پارکینسونی
مقاله ۶- هیدروکسی دوپامین
مقاله فال وسترانت
مقاله مالون دی آلدئید
مقاله سوپراکسید دیسموتاز

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
اهداف: فنل های گیاهی می توانند به عنوان آنتی اکسیدان های موثر عمل کنند. گیاه ماریتیغال غنی از ترکیبات فنلی است و تعامل آنها با گیرنده های استروژنی نیز گزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی نقش گیرنده های استروژنی و استرس اکسیداتیو در اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه ماریتیغال در موش های صحرایی نیمه پارکینسونی انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۶۰ سر موش صحرایی نر به شش گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با عصاره، کنترل تحت تیمار با عصاره و فال وسترانت (آنتاگونیست گیرنده های استروژنی)، ضایعه دیده، ضایعه دیده تحت تیمار با عصاره و ضایعه دیده تحت تیمار با عصاره و فال وسترانت تقسیم شدند. دو هفته پس از جراحی استریوتاکسیک، رفتار چرخشی به دنبال تزریق آپومورفین، تعداد نورون های بخش متراکم جسم سیاه و میزان و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در بافت مغز بررسی شد. داده ها با آمار توصیفی و آزمون های آنوای یک طرفه، تعقیبی توکی و آزمون T با SPSS 13 تحلیل شد.
یافته ها: در گروه ضایعه دیده آپومورفین موجب چرخش به سمت مقابل ناحیه آسیب دیده شد (p<0.0001) و تعداد نورون های بخش متراکم جسم سیاه سمت چپ کاهش معنی داری یافت (p<0.05). عصاره تعداد چرخش ها را به سمت مقابل ناحیه آسیب دیده کاهش داد و مانع ازبین رفتن نورون های بخش متراکم جسم سیاه شد (p<0.05). عصاره موجب کاهش تولید مالون-دی آلدئید و افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز شد (p<.01 و p<0.05) فال وسترانت اثر حفاظتی عصاره را بر رفتار چرخشی، تعداد نورون ها و فاکتورهای بیوشیمیایی بافت مغزکاهش داد (p<0.05).
نتیجه گیری: به نظر می رسد بخشی از اثر حفاظتی عصاره آبی گیاه ماریتیغال در برابر توکسیسیتی ۶- هیدروکسی دوپامین در نتیجه کاهش استرس اکسیداتیو و از طریق مسیر استروژنیک اعمال می شود.