بررسی نتایج درمانی شکستگیهای ۳ و ۴ قطعه ای قسمت فوقانی استخوان بازو به روش بخیه زدن قطعات به یکدیگر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی نتایج درمانی شکستگیهای ۳ و ۴ قطعه ای قسمت فوقانی استخوان بازو به روش بخیه زدن قطعات به یکدیگر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی نتایج درمانی شکستگیهای ۳ و ۴ قطعه ای قسمت فوقانی استخوان بازو به روش بخیه زدن قطعات به یکدیگر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی نتایج درمانی شکستگیهای ۳ و ۴ قطعه ای قسمت فوقانی استخوان بازو به روش بخیه زدن قطعات به یکدیگر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی نتایج درمانی شکستگیهای ۳ و ۴ قطعه ای قسمت فوقانی استخوان بازو به روش بخیه زدن قطعات به یکدیگر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

درمان مناسب شکستگیهای ۳ و ۴ قطعه ای بخش فوقانی استخوان بازو (براساس تقسیم بندی Neer) هنوز مورد بحث بوده و دارای عوارض زیادی می باشد. این شکستگیها را به خصوص در افراد جوان می توان با روشهای مختلف بازسازی استخوان تحت درمان قرار داد اما بروز عوارضی مانند کاهش دامنه حرکتی بدجوش خوردن، نکروز آواسکولار سر هومروس و… به دنبال آن شایع است. در افراد مسنتر و با فعالیت کمتر یا در شکستگیهای همراه با خردشدگی می توان تعویض نیمه مفصل را انجام داد، اما این درمان گران قیمت بوده و در کشورهای در حال توسعه یا توسعه نیافته دارای محدودیتهای زیادی می باشد. در این مطالعه نتایج درمان این شکستگیها با روش بخیه زدن قطعات به یکدیگر یا Transosseous Suture Fixation) T.O.S.F )مورد بررسی قرار گرفته است بدین منظور طی سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱، ۲۸ بیمار با شکستگی ۳ یا ۴ قطعه ای قسمت فوقانی استخوان بازو با یا بدون در رفتگی سراستخوان بازو در محدوده سنی ۲۰ تا ۶۸ سال (متوسط ۲/۴۳ سال) تحت درمان با روش T.O.S.F قرار گرفتند و ۲۵ نفر از آنها برای مدت متوسط ۳۹ ماه (۳ ماه تا ۶ سال) پیگیری شدند. این شکستگی قبل از عمل براساس رادیوگرافی هماره با سی تی اسکن تشخیص داده شده بود در این روش عمل ثابت کردن شکستگی با نخهای غیرقابل جذب یا دیر جذب شماره ۵-USP انجام می شد و بلافاصله پس از عمل براساس تحمل بیمار حرکات شانه آغاز می گردید. اطلاعات اولیه از پرونده و سایر اطلاعات از آخرین پیگیری براساس معاینه بالینی و رادیوگرافی ساده به دست آمده سپس تجزیه و تحلیل صورت گرفته، در بررسی نتایج یک مورد جوش نخوردن تکمه بزرگ دیده شد اما موردی از ایجاد ضایعه عصبی یا عروقی حین عمل، عفونت یا نکروز آواسکولار مشاهده نگردید. میزان بدجوش خوردن ۳۲%، متوسط دامنه حرکتی در خم کردن، ۱۵۷ درجه، در باز کردن ۲۱ درجه، در چرخش خارجی ۳۱ درجه، در دور کردن ۱۳۲ درجه و در چرخش داخلی تا مهره L2-L3 به دست آمد. میزان موفقیت در درمان براساس سیستم درجه بندی Neer در ۶۴% موارد عالی، ۲۰% رضایت بخش و ۱۲% غیر رضایت بخش بود. این روش در ۴% موارد با شکست روبرو شده بود. اما ۷۲% از بیماران به شغل قبل از علم خود بازگشتند. روش T.O.S.F درمان شکستگیهای فوق نتایج قابل قبول و عوارض اندکی دارد و در تمام گروههای سنی زمانی که به علت خردشدگی شدید با وجود پوکی استخوان نمیتوان عمل ثابت کردن را به صورت محکمتری انجام داد، می توان از این روش درمانی استفاده کرد. همچنین میتوان این درمان را به عنوان یک جایگزین قابل قبول برای تعویض نیمه مفصل به خصوص در کشورهای در حال توسعه به کار برد.

کلید واژه: شکستگیهای بخش فوقانی استخوان بازو، بازسازی استخوان، بخیه زدن قطعات به یکدیگر