ارزیابی کارایی نواحی سیزده گانه راه‌ آهن جمهوری اسلامی ایران به روش تحلیل پوششی داده‌ ها (D.E.A)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی کارایی نواحی سیزده گانه راه‌ آهن جمهوری اسلامی ایران به روش تحلیل پوششی داده‌ ها (D.E.A) دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی کارایی نواحی سیزده گانه راه‌ آهن جمهوری اسلامی ایران به روش تحلیل پوششی داده‌ ها (D.E.A)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی کارایی نواحی سیزده گانه راه‌ آهن جمهوری اسلامی ایران به روش تحلیل پوششی داده‌ ها (D.E.A)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی کارایی نواحی سیزده گانه راه‌ آهن جمهوری اسلامی ایران به روش تحلیل پوششی داده‌ ها (D.E.A) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات اقتصادی

تعداد صفحات :۲۵

براساس تعاریف مختلف نسبت خروجی به ورودی هر بنگاه را کارایی آن بنگاه گویند. عمدتا به منظور ارزیابی کارایی دو دسته روش وجود دارد که عبارتند از: روشهای پارامتری ۲- روشهای ناپارامتری. در بین روشهای پارامتری که بر پایه روشهای معمول اقتصادسنجی استوار می باشد، می توان به روشهای تابع تولید مرزی، تابع تولید مرزی قطعی، تابع تولید مرزی قطعی آماری و … اشاره داشت. در این تحقیق با توجه به روشهای ناپارامتری که بر پایه تکنیک های برنامهریزی ریاضی استوار می باشد، به ارزیابی کارایی نواحی سیزده گانه راه آهن ج .۱.۱ پرداخته شده است. مزیت عمده روش تحلیل پوششی داده ها نسبت به سایر روشهای موجود برای ارزیابی کارایی بنگاهها، این است که می توان به وسیله آن کارایی بنگاه هایی که دارای چندورودی و چندخروجی می باشند ارزیابی نمود. در این مطالعه با توجه به ورودی ها و خروجی های هریک از نواحی در سال ۱۳۷۹ به ارزیابی کارایی نواحی راه آهن کشور با دو فرض بازدهی نسبت به مقیاس ثابت و بازدهی نسبت به مقیاس متغیر پرداخته شده است و به دنبال آن، پاسخی به این سوال که: در صورت تخصیص ناکارای منابع موجود، چه راهکاری وجود دارد تا منابع آتی این بخش به صورت ناکارآ تخصیص نیابد، ارایه داده است. نتایج نشان می دهد که با فرض اول، نواحی تهران، اصفهان، هرمزگان و خراسان از بیشترین کارایی برخوردار بوده و متوسط کارایی تحت این فرض ۸۶/۰ می باشد؛ لذا عملا راه آهن کشور ۱۴ درصد زیر ظرفیت عمل می نماید. با درنظر داشتن فرض دوم نواحی لرستان و زاهدان نیز به جمع نواحی کارا می پیوندند که متوسط کارایی تحت این فرض ۹۳/۰ می گردد، که در این حالت ظرفیت بدون استفاده راه آهن کشور ۷ درصد خواهد بود. درنهایت با توجه به الگو بودن ناحیه هرمزگان براساس یافته های این تحقیق می توان گفت که نواحی ناکارا به منظور افزایش کارایی باید این ناحیه را الگوی خود قرار دهند.

کلید واژه: کارایی، تحلیل پوششی داده‌ ها، راه ‌آهن