تاثیر تمرین تناوبی زیربیشینه شنای کرال سینه در شرایط هایپوکسی روی آنزیمهای CPK و LDH خون، ظرفیت هوازی و رکورد مردان جوان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرین تناوبی زیربیشینه شنای کرال سینه در شرایط هایپوکسی روی آنزیمهای CPK و LDH خون، ظرفیت هوازی و رکورد مردان جوان دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرین تناوبی زیربیشینه شنای کرال سینه در شرایط هایپوکسی روی آنزیمهای CPK و LDH خون، ظرفیت هوازی و رکورد مردان جوان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرین تناوبی زیربیشینه شنای کرال سینه در شرایط هایپوکسی روی آنزیمهای CPK و LDH خون، ظرفیت هوازی و رکورد مردان جوان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرین تناوبی زیربیشینه شنای کرال سینه در شرایط هایپوکسی روی آنزیمهای CPK و LDH خون، ظرفیت هوازی و رکورد مردان جوان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حرکت

تعداد صفحات :۲۱

تحقیق حاضر، به بررسی تأثیر تمرینات زیربیشینه شنای کرال سینه در شرایط هایپوکسی روی آنزیمهای CPK و LDH خون، ظرفیت هوازی و رکورد مردان جوان شناگر با دامنه سنی ۲۰ تا ۲۵ سال میپردازد. ۳۸ نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی که با فن شنا آشنایی داشتند، به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۲ ماه، سه جلسه در هفته و ۴۵ تا ۶۰ دقیقه در هر جلسه به تمرینات تناوبی زیر بیشینه با شدت ۶۰ تا ۶۵% حداکثر ضربان قلب ذخیره در شرایط هایپوکسی ( هر ۶ تناوب دست یک نفس گیری) پرداختند. گروه کنترل همان تمرینات را با الگوی تنفس طبیعی (هر ۲ تناوب دست یک نفس گیری) انجام دادند. در ابتدا و پس از اتمام دوره تمرین، آنزیمهای CPK و LDH توسط دستگاه اتوآنالایزر، توان هوازی به طور غیرمستقیم (آزمون استراند) و رکورد شنای ۳۰ متر اندازه گیری شد. به منظور مقایسه داده ها در هر گروه، از آزمون t وابسته و مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد تمرین در شرایط هایپوکسی، افزایش معنی داری (P<0.05) در آنزیمهای CPK و LDH به ترتیب ۱۶.۴۵ و ۱۶.۱۲% توان هوازی به مقدار ۱۳.۰۷% و بهبود رکورد ۳۰ متر شناگران به میزان ۱۴.۹۵% نسبت به تمرین در شرایط طبیعی در بردارد. یافته های این تحقیق نشان داد، این شیوه تمرین تغییرات مثبتی در قابلیتهای بی هوازی، ظرفیت هوازی و بهبود عملکرد شناگران ایجاد میکند.

کلید واژه: تمرین زیربیشینه، شنای کرال سینه، هایپوکسی، فسفوکراتین کینار، لاکتات دهیدروژناز و حداکثر اکسیژن مصرفی