اثر آنالژزیک عصاره آبی برگ گشنیز در موشهای صحرایی نر دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر آنالژزیک عصاره آبی برگ گشنیز در موشهای صحرایی نر دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر آنالژزیک عصاره آبی برگ گشنیز در موشهای صحرایی نر دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر آنالژزیک عصاره آبی برگ گشنیز در موشهای صحرایی نر دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر آنالژزیک عصاره آبی برگ گشنیز در موشهای صحرایی نر دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۶

مقدمه: هیپرآلژزی یکی از علایم مهم نوروپاتی دیابتی است که از شکایات بالینی افراد مبتلا محسوب می شود و نحوه زندگی این افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. تعدیل درد در این افراد از اهمیت زیادی برخوردار است، از این رو، در این مطالعه اثر آنالژزیک عصاره آبی برگ گشنیز در موش های صحرایی نر که با استرپتوزوتوسین (STZ) در آنها دیابت قندی ایجاد شده بود، با استفاده از آزمون فرمالین در دو فاز حاد و مزمن بررسی شد.مواد و روش ها: در این تحقیق، از موشهای صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی ۳۵۰-۲۵۰ گرم استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به سه گروه شاهد، گروه دیابتی و گروه دیابتی درمان شده با عصاره آبی برگ گشنیز تقسیم شدند. برای القای دیابت در حیوانات از داروی استرپتوزوتوسین (STZ) به صورت تک دوز به میزان ۶۰mg/kg استفاده گردید. پس از گذشت یک ماه، آزمون فرمالین روی تمام موش ها انجام گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده از آزمون فرمالین نشان داد که میزان درد در موش های دیابتی پس از گذشت یک ماه در اینتروال دوم از فاز حاد آزمون فرمالین (فاصله زمانی ۱۰-۵) افزایش معنی داری (P<0.001) نسبت به گروه شاهد نشان می دهد (افزایش۷۶%). درحالی که تفاوت موجود بین دو گروه شاهد و دریافت کننده عصاره آبی برگ گشنیز در همین فاصله زمانی کمتر معنی دار (P<0.05) است. با وجود این، میزان درد در موش های دیابتی دریافت کننده عصاره در دو فاز حاد و مزمن آزمون فرمالین هیچ گونه تفاوت معنی داری نسبت به هم نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تجویز عصاره آبی برگ گشنیز به میزان ۱۰۰mg/kg به مدت یک ماه به موش های دیابتی کاهش معنی داری در میزان گلوکز خون و میزان احساس درد در مراحل حاد و مزمن آزمون فرمالین به وجود نمی آورد.

کلید واژه: دیابت تیپ ۱، گشنیز، هیپرآلژزی، آزمون فرمالین، موش صحرایی