اثر آنتاگونیست گیرنده های ?۲- آدرنرژیک بر برخی عوامل مترشحه از بافت آدیپوز در رت های نر چاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر آنتاگونیست گیرنده های ?۲- آدرنرژیک بر برخی عوامل مترشحه از بافت آدیپوز در رت های نر چاق دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر آنتاگونیست گیرنده های ?۲- آدرنرژیک بر برخی عوامل مترشحه از بافت آدیپوز در رت های نر چاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر آنتاگونیست گیرنده های ?۲- آدرنرژیک بر برخی عوامل مترشحه از بافت آدیپوز در رت های نر چاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر آنتاگونیست گیرنده های ?۲- آدرنرژیک بر برخی عوامل مترشحه از بافت آدیپوز در رت های نر چاق :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: چاقی عامل خطرساز مهم برای بیماری هایی مانند دیابت، پرفشاری خون، هیپرلیپیدمی، بیماری های قلبی – عروقی و برخی انواع بدخیمی هاست. به علاوه چاقی با مقاومت به انسولین و هیپرانسولینمی همراه است. هورمون ها و سیتوکین هایی همچون لپتین و TNF- که به وسیله بافت آدیپوز تولید می شوند، در ایجاد مقاومت به انسولین ناشی از چاقی نقش موثری دارند. هدف از این تحقیق بررسی اثر تجویز محیطی یوهیمبین (آنتاگونیست انتخابی گیرنده –۲آدرنوسپتورها) بر برخی از عوامل رها شده از بافت آدیپوز (لپتین و TNF- و غیره) است.مواد و روش ها: آزمایش بر دو گروه از رت های نر انجام شد: گروه شاهد لاغر (تحت رژیم استاندارد جوندگان) و گروه چاق (تحت رژیم کافه تریا). بعد از ۱۸ هفته رژیم غذایی، یک نمونه خون از هر رت گرفته شد. سپس گروه چاق به صور تصادفی به دو گروه تقسیم شد. گروه۴mg/kg I یوهیمبین و به گروه II به میزان هم حجم سالین تزریق شد. سپس نمونه گیری در زمان های ۳۰ و ۶۰ و ۱۲۰ دقیقه بعد از تزریق انجام گرفت.یافته ها: میزان انسولین سرم در زمان های ۳۰ و ۶۰ دقیقه بعد از تزریق دارو شدیدا افزایش یافت (P<0.05). 30 دقیقه پس از تزریق دارو، میزان لپتین و TNF- کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05)، در حالی که مقدار FFA شدیدا افزایش یافت (P<0.05) . همچنین میزان گلوکز در گروه دارو افزایش یافت ولی مقدار آن در طول ۱۲۰ دقیقه از گروه شاهد کمتر بود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه cAMP عامل اصلی تنظیم در تولید و ترشح لپتین،TNF- و FFA در آدیپوسیت هاست، با مقایسه مقادیر این متغیرها در گروه دریافت سالین و دارو، مشخص می شود احتمالا در چاقی فعالیت و حساسیت گیرنده های ۲آدرنرژیک و نسبت آدرنورسپتورهای ۲ به آدرنوسپتورها افزایش می یابد.

کلید واژه: چاقی، گیرنده ۲، آدرنرژیک، یوهیمبین، cAMP، لپتین، TNF-، FFA