محاسبه تغییرات تعداد گلومرولهای کلیوی در رت نر دیابتی شده با استفاده از تکنیکهای استریولوژیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 محاسبه تغییرات تعداد گلومرولهای کلیوی در رت نر دیابتی شده با استفاده از تکنیکهای استریولوژیک دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد محاسبه تغییرات تعداد گلومرولهای کلیوی در رت نر دیابتی شده با استفاده از تکنیکهای استریولوژیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی محاسبه تغییرات تعداد گلومرولهای کلیوی در رت نر دیابتی شده با استفاده از تکنیکهای استریولوژیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن محاسبه تغییرات تعداد گلومرولهای کلیوی در رت نر دیابتی شده با استفاده از تکنیکهای استریولوژیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یاخته

تعداد صفحات :۶

هدف: این مطالعه به منظور نشان دادن اثرات دیابت شیرین بر روی تعداد گلومرولهای کلیوی در رت نر دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین با استفاده از روش استریولوژیک انجام گرفته است. مواد و روشها: ۴۸ رت از نژاد Wistar به طور تصادفی به هشت گروه تقسیم شدند .(n=6) دیابت با تزریق داخل وریدی ۹۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین در یک میلی‌لیتر استات بافر در ۴ گروه ایجاد شد و ۴ گروه دیگر به عنوان شاهد مورد استفاده قرار گرفتند. حیوانات گروه تجویز و شاهد مربوطه به ترتیب ۳، ۶، ۹ و ۱۲ ماه بعد از کاربرد استرپتوزوتوسین بیهوش و تشریح شدند و کلیه آنها خارج گردید. سپس مراحل تثبیت، نمونه‌برداری استریولوژیکی، پاساژ بافتی، قالب‌گیری با پاراپلاست، برش و رنگ‌آمیزی مقاطع انجام گرفت و شمارش گلومرولها با استفاده از تکنیک Physical Disector /Fractionator که یک روش استریولوژیک نوین و بدون سوگیری است انجام شد. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمونهای آماری Mann-Whitney U Test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: شمارش گلومرولها در گروههای تجویز و مقایسه آنها با گروههای شاهد مربوطه نشان داد که پس از القاء دیابت به دنبال تجویز استرپتوزوتوسین در دوره‌های ۳، ۶ و ۹ ماهه هیچ تغییر معنی‌داری در تعداد گلومرولها مشاهده نمی‌شود .(P>0.05) در حالیکه در دوره طولانی‌تر (۱۲ ماه) کاهش تعداد گلومرولها از نظر آماری معنی‌دار بود .(P=0.030) نتیجه‌گیری: القای دیابت توسط استرپتوزوتوسین در دوره‌های کمتر از ۹ ماه موجب تغییر معنی‌داری در تعداد گلومرولهای کلیه در رت نمی‌شود، در حالی که در دوره ۱۲ ماهه می‌تواند موجب کاهش معنی‌دار تعداد گلومرولها شود.

کلید واژه: دیابت شرین، استرپتوزوتوسین، استریولوژی، کلیه، رت