ارتباط بین فراوانی هزارپا با ترکیب عناصر غذایی لاشبرگ در مناطق جنگل کاری شده و مخروبه (مطالعه موردی دارابکلا – مازندران)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارتباط بین فراوانی هزارپا با ترکیب عناصر غذایی لاشبرگ در مناطق جنگل کاری شده و مخروبه (مطالعه موردی دارابکلا – مازندران) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارتباط بین فراوانی هزارپا با ترکیب عناصر غذایی لاشبرگ در مناطق جنگل کاری شده و مخروبه (مطالعه موردی دارابکلا – مازندران)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارتباط بین فراوانی هزارپا با ترکیب عناصر غذایی لاشبرگ در مناطق جنگل کاری شده و مخروبه (مطالعه موردی دارابکلا – مازندران)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارتباط بین فراوانی هزارپا با ترکیب عناصر غذایی لاشبرگ در مناطق جنگل کاری شده و مخروبه (مطالعه موردی دارابکلا – مازندران) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : منابع طبیعی ایران

تعداد صفحات :۱۶

در دو دهه اخیر مساحت جنگل های مخروبه در شمال ایران به علت دخالت انسان افزایش یافته است. جنگلکاری با گونه های اصلاح کننده خاک می تواند روشی مناسب برای احیا و بازسازی جنگل های مخروبه باشد، زیرا با افزایش فعالیت های زیستی مرتبط با تجزیه لاشبرگ و چرخه عناصر غذایی، روند بازگشت اکوسیستم به شرایط طبیعی را کوتاه می نماید. این بررسی با هدف تعیین فراوانی جمعیت هزارپا در جنگلکاری های ۱۴ ساله افرا، بلوط، توسکا و زربین در مقایسه با یک جنگل مخروبه انجیلی و ممرز در دارابکلا با توجه به ترکیب عناصر غذایی لاشبرگ انجام شد. در عرصه های مورد بررسی ۵۰نمونه انتخاب و ویژگی های جمعیت هزارپا، لایه لاشبرگ و لایه سطحی خاک (۰ تا ۱۰ سانتی متر) شامل تعداد و زیوزن هزارپا ، وزن، درصد ماده خشک، درصد پروتیین خام، درصد چربی خام، درصد الیاف خام، درصد خاکستر، واکنش شیمیایی لاشبرگ، درصد رطوبت وزنی و وزن مخصوص ظاهری خاک اندازه گیری شدند. کلیه نمونه های هزارپا به گونه Ommatoiulus caspius (Lohmander, 1928) از خانوادهJulidae تعلق داشتند. در جنگل کاری های افرا و بلوط میانگین زیوزن هزارپا بیشتر از ۱۰۰ میلی گرم در متر مربع و وزن لاشبرگ کمتر از ۱۰۰۰ گرم در متر مربع بود، در حالی که در جنگلکاری های توسکا و زربین و جنگل مخروبه انجیلی و ممرز میانگین زیوزن هزارپا کمتر از ۵۰ میلی گرم در متر مربع و میانگین وزن لاشبرگ بیشتر از ۱۰۰۰ گرم در متر مربع به دست آمد. ضریب همبستگی تعداد و زیوزن هزارپا با وزن لاشبرگ (r=-0.88)، درصد چربی خام لاشبرگ (r=0.80)، درصد الیاف خام لاشبرگ(r=0.53) و وزن مخصوص ظاهری خاک (r=0.60) معنی دار بود. در بین متغیرهای مرتبط باترکیب عناصر غذایی لاشبرگ، درصد چربی خام بالاترین همبستگی را با محور اول در تجزیه و تحلیل مولفه های اصلی (r=-0.69)داشت. گونه های درختی کاشته شده در جنگلکاری از طریق ترکیب عناصر غذایی لاشبرگ بر فراوانی جمعیت هزارپا و مقدار تجمع ماده آلی در لایه لاشبرگ موثر بوده اند.

کلید واژه: هزارپا، جنگل کاری، جنگل مخروبه، لاشبرگ، ترکیب عناصر غذایی