دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور اثر فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 آمیگدال بر شدت تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر انتورینال در موشهای صحرایی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
اثر فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 آمیگدال بر شدت تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر انتورینال در موشهای صحرایی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد اثر فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 آمیگدال بر شدت تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر انتورینال در موشهای صحرایی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 آمیگدال بر شدت تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر انتورینال در موشهای صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن اثر فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 آمیگدال بر شدت تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر انتورینال در موشهای صحرایی :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یاخته
تعداد صفحات :۹
هدف: بررسی نقش گیرنده های آدنوزیتی A1 آمیگدال بر تشنجهای ناشی از کیندلینگ قشر انتورینال مواد و روشها: به کمک استریوتاکسی یک الکترود سه قطبی در قشر انتورینال حیوانات کار گذاشته شد. حیوانات با تحریک روزانه قشر انتورینال، کیندل شدند و از طریق یک کانول راهنما، آگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی A1، n6-سیکلوهگزیل آدنوزین (CHA)، با غلظت های ۱۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۵۰۰ میکرومولار و آنتاگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی A1 و ۸-سیکلوپنتیل-۳، ۱-دی متیل گزانتین (CPT)، با غلظت های ۱۰ و ۲۰ میکرومولار به داخل آمیگدال تزریق شد.یافته ها: CHA فقط با غلظت ۵۰۰ میکرومولار در زمان ۱۵ دقیقه پس از تزریق باعث کاهش معنی دار امواج تخلیه متعاقب انتورینال، امواج تخلیه متعاقب آمیگدال، مدت زمان مرحله ۵ تشنج و طول دوره تشنج و افزایش معنی دار در زمان تاخیری بین تحریک و شروع مرحله ۴ تشنج شد. تزریق غلظت ۲۰ میکرومولار به داخل آمیگدال، زمان تاخیری بین تحریک و شروع مرحله ۴ تشنج را در زمان ۱۵ دقیقه پس از تزریق به طور معنی داری کاهش داد. ولی CPT با غلظت ۱۰ میکرومولار هیچ تاثیر معنی داری بر کمیت های تشنجی نداشت. پیش درمانی حیوانات با (۱۰ m) CPT، اثرات (۵۰۰ m) CHA بر کمیتهای تشنجی را حذف نمود. نتیجه گیری: نتایج حاصله پیشنهاد می کند که آمیگدال ممکن است در گسترش امواج تشنجی از قشر انتورینال به سایر نواحی نقش داشته و فعالیت گیرنده های آدنوزینی A1 این ناحیه در ایجاد اثرات ضد تشنجی مؤثر باشد.
کلید واژه: تشنج، آدنوزین، آمیگدال، قشر انتورینال، کیندلینگ
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
