مقاله تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سرطان کولورکتال موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سرطان کولورکتال موش صحرایی دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سرطان کولورکتال موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سرطان کولورکتال موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سرطان کولورکتال موش صحرایی :

مقاله تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سرطان کولورکتال موش صحرایی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در گوارش از صفحه ۲۶ تا ۳۱ منتشر شده است.
نام: تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سرطان کولورکتال موش صحرایی
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ایمونوهیستوشیمی
مقاله بتا – کاتنین
مقاله کالندولا

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: آدنوکارسینوم کولورکتال یکی از شایع ترین و درمان پذیرترین موارد بدخیمی های دستگاه گوارش است. تحقیقات آزمایشگاهی اخیر در مورد سرطان های کولورکتال نشان می دهد که عصاره گل همیشه بهار دارای خاصیت ضد سرطانی بر رده سلول های کارسینوم کولورکتال می باشد. میزان خاصیت مهاری این عصاره در حدود ۷۰ الی ۱۰۰ درصد بوده و باعث کاهش پدیداری پروتئین بتا – کاتنین هسته ای سلول های دیسپلاستیک نابجای کریپتی کولون در محیط آزمایشگاه می گردد.هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر عصاره گل همیشه بهار بر میزان پدیداری پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سلول های دسپلاستیک نابجای کریپتی کولون در محیط طبیعی (بافت زنده) می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه ۲۰ سر موش صحرایی نر ویستار با سن ۱۲ هفته و وزن ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تیمار به طور مساوی تقسیم گردیدند. جهت القا سرطان کولون در هر دو گروه شاهد و تیمار از ماده سرطان زای ۱ و -۲ دی متیل هیدرازین به مقدار ۴۰mg/kg به روش تزریق زیر جلدی (۲ تزریق در هر هفته، به مدت ۸ هفته) استفاده گردید. سپس موش های گروه تیمار، عصاره گل همیشه بهار را از طریق گاواژ، روزانه و به میزان ۲۰۰mg/kg به مدت ۱۰ هفته دریافت کردند. در گروه شاهد به جای عصاره، سالین نرمال به همان میزان گاواژ گردید. پس از ۱۰ هفته تیمار با عصاره، از بافت ناحیه دیستال کولون هر دو گروه نمونه برداری و شدت بیان بتا – کاتنین با روش ایمونوهیستوشیمی و بر اساس مقیاسی نیمه کمی و ۴ درجه ای ارزیابی گردید. در مقایسه گروه ها از آزمون آماری من ویتنی استفاده شد. سطح معنی داری آماری P<0.05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: مطالعه ایمونوهیستوشیمی نشان داد که پدیداری پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد کمتر بوده و اختلاف میانگین بین دو گروه نیز معنی دار (P<0.01) بود.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که عصاره گل همیشه بهار بر بیان پروتئین بتا – کاتنین هسته ای در سلول های کریپتی در سرطان کولورکتال تجربی موش صحرایی اثر مهاری دارد.