مقاله تاثیر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر :

مقاله تاثیر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۷ در (روان شناسی اجتماعی (یافته های نو در روان شناسی از صفحه ۸۱ تا ۹۴ منتشر شده است.
نام: تاثیر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
این مقاله دارای ۱۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله اختلال اضطراب فراگیر
مقاله درمان شناختی – رفتاری گروهی
مقاله نگرش های ناکارآمد
مقاله اضطراب

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
در این پژوهش، اثر درمان شناختی – رفتاری گروهی بر کاهش میزان اضطراب بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و همچنین تاثیر این شیوه درمانی بر نگرش های ناکارآمد، به عنوان یک متغیر مداخله ای در بروز اختلال های روان شناختی بررسی شد. نمونه شامل ۲۰ نفر بیمار زن بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و پس از انجام مصاحبه بالینی بر اساس ملاک های DSM-IV-TR، تشخیص اختلال اضطراب فراگیر گرفته بودند. شرکت کنندگان ابتدا مقیاس نگرش های ناکارآمد و سپس پرسشنامه اضطراب بک را تکمیل نمودند و در گروه درمان و گواه قرار گرفتند. مداخله شناختی – رفتاری در ۱۲ جلسه ۲ ساعته اجرا شد. گروه گواه در حین انجام مداخله درمانی، در لیست انتظار قرار داشت. مرحله میان آزمون در پایان جلسه ششم و مرحله پس آزمون در پایان جلسه دوازدهم از هر دو گروه به عمل آمد. داده های به دست آمده از این پژوهش از طریق روش آماری تحلیل واریانس مختلط تحلیل شد. نتایج نشان داد که عامل نگرش های ناکارآمد و اضطراب به طور معناداری در گروه درمان کاهش یافت. این نتیجه حاکی از اثر بخشی درمان شناختی – رفتاری گروهی بر کاهش اضطراب و نگرش های ناکارآمد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است (P<0.001).