مقاله فنوتایپینگ لنفوسیت های T خاطره ای در گردش سالک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله فنوتایپینگ لنفوسیت های T خاطره ای در گردش سالک دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فنوتایپینگ لنفوسیت های T خاطره ای در گردش سالک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فنوتایپینگ لنفوسیت های T خاطره ای در گردش سالک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فنوتایپینگ لنفوسیت های T خاطره ای در گردش سالک :

مقاله فنوتایپینگ لنفوسیت های T خاطره ای در گردش سالک که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در پوست و زیبایی از صفحه ۹۹ تا ۱۱۱ منتشر شده است.
نام: فنوتایپینگ لنفوسیت های T خاطره ای در گردش سالک
این مقاله دارای ۱۳ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله لنفوسیت های T خاطره ای
مقاله لیشمانیوز جلدی
مقاله فلوسایتومتری

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: در سال های گذشته وجود دو دسته لنفوسیت خاطره ای تحت عنوان لنفوسیت هایT خاطره ای مرکزی (T_cm) و لنفوسیت های T خاطره ای کارگزار (T_em) بر اساس بیان شاخص های سطحی CCR7 و CD45RA معرفی شده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فنوتیپ و عملکرد این لنفوسیت ها در افراد بهبود یافته از سالک بود.
روش اجرا: بررسی فنوتیپی لنفوسیت ها با استفاده از مارکرهای سطحی مربوطه با روش فلوسایتومتری بر نمونه خون ۱۳ بیمار بهبود یافته از سالک و ۶ نفر داوطلب سالم به عنوان شاهد انجام شد.
یافته ها: تفاوت معنی داری ازنظر فراوانی رده ها در خون محیطی بین گروه بهبود یافته و گروه شاهد وجود نداشت؛ بنابراین ردیابی لنفوسیت های خاطره ای اختصاصی لیشمانیا صرفا با مطالعه فنوتیپی امکان پذیر نیست. با تفکیک و سپس کشت رده های لنفوسیتی، روند تکثیر و سایتوکاین های ترشحی پس از تحریک با آنتی ژن اندازه گیری شدند. تکثیر سلولی به طور معنی داری در لنفوسیت های گروه بهبود یافته بیش از شاهد بود. میزان اینترفرون گاما در لنفوسیت های T_em گروه بهبود یافته به طور معنی داری بیش از گروه شاهد بود. این نتایج با بررسی فراوانی سلول های تولید کننده سایتوکاین با رنگ آمیزی داخل سلولی نیز تایید شدند. از طرف دیگر، نتایج بررسی IL – 2 با روش رنگ آمیزی داخل سلولی حاکی از افزایش معنی دار تعداد لنفوسیت های T_cm تولید کننده این سایتوکاین بود.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه تکثیر سلولی و پاسخ سایتوکاینی لنفوسیت ها در برابر تحریک با آنتی ژن انگل حاصل شده است، این لنفوسیت ها به عنوان لنفوسیت های خاطره ای مرکزی و کارگزار اختصاصی لیشمانیا معرفی می شوند و به نظر می رسد در محافظت علیه لیشمانیوز در افراد بهبود یافته هر دو نوع لنفوسیت T_cm و T_emهمراه با یکدیگر نقش دارند.