مقاله نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری :

مقاله نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تیر ۱۳۸۹ در مجله دانشکده پزشکی از صفحه ۲۲۶ تا ۲۳۰ منتشر شده است.
نام: نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سرطان مری
مقاله ترانس هیاتال
مقاله ترانس توراسیک
مقاله ازوفاژکتومی
مقاله عوارض
مقاله مرگ و میر.

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: جراحی موثر ترین شکل درمان در کانسر مری محسوب می شود. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج درمانی دو روش جراحی ترانس هیاتال و ترانس توراسیک در بیماران سرطان مری انجام شده است.
روش بررسی: این مطالعه کوهورت بر روی تمامی بیمارانی که در سال های ۱۳۸۱ لغایت ۱۳۸۷ پس از تایید پاتولوژیک سرطان مری به بخش جراحی مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی بابل ارجاع شده بودند، انجام شد. بیماران بر حسب محل تومور و شرایط فیزیکی بیمار به یکی از دو روش ازوفاژکتومی ترانس هیاتالیا ترانس توراسیک (McKeown) تحت عمل قرار گرفتند. بیماران در دو گروه از نظر سن، جنس، میزان کاهش وزن، سطح سرمی آلبومین و میزان هموگلوبین قبل از عمل همسان شدند.
یافته ها: از ۱۶۶ بیمار مورد بررسی %۵۹ تحت جراحی ترانس هیاتال و %۴۱ تحت جراحی ترانس توراسیک قرار گرفتند. بروز عارضه در بیماران مبتلا به سرطان مری در دو روش جراحی ترانس هیاتال (%۴۲۹) و ترانس توراسیک (%۴۷۱) اختلاف معنی داری نداشت (p=0.636). طول مدت عمل (دقیقه) در دو روش جراحی ترانس هیاتال (۱۸۰۷±۳۵۱) به طور معنی داری کمتر از روش ترانس توراسیک ((۲۲۶۷±۵۴۲ بود(p=0.000) . میانگین مدت بستری (روز) در دو روش جراحی ترانس هیاتال ۸±۴۹)) و ترانس توراسیک ۸۵±۱۶)) اختلاف معنی داری نداشت (p=0.44) درصد مرگ در سی روز اول بعد از عمل در دو روش جراحی ترانس هیاتال (%۴۱) و ترانس توراسیک (%۷۴) اختلاف معنی داری نداشت.(p=0.489)
نتیجه گیری: به جز طول مدت جراحی که در روش ترانس هیاتال کمتر بوده، در سایر متغیر های مورد بررسی بین دو روش اختلاف معنی داری وجود نداشت.