مقاله شیوع لیشمانیوز جلدی و جدا سازی انگل لیشمانیا از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس به روش PCR در سال های ۱۳۸۵-۱۳۸۶

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله شیوع لیشمانیوز جلدی و جدا سازی انگل لیشمانیا از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس به روش PCR در سال های ۱۳۸۵-۱۳۸۶ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله شیوع لیشمانیوز جلدی و جدا سازی انگل لیشمانیا از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس به روش PCR در سال های ۱۳۸۵-۱۳۸۶  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله شیوع لیشمانیوز جلدی و جدا سازی انگل لیشمانیا از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس به روش PCR در سال های ۱۳۸۵-۱۳۸۶،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله شیوع لیشمانیوز جلدی و جدا سازی انگل لیشمانیا از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس به روش PCR در سال های ۱۳۸۵-۱۳۸۶ :

مقاله شیوع لیشمانیوز جلدی و جدا سازی انگل لیشمانیا از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس به روش PCR در سال های ۱۳۸۵-۱۳۸۶ که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تیر ۱۳۸۹ در مجله دانشکده پزشکی از صفحه ۲۵۰ تا ۲۵۶ منتشر شده است.
نام: شیوع لیشمانیوز جلدی و جدا سازی انگل لیشمانیا از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس به روش PCR در سال های ۱۳۸۵-۱۳۸۶
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله گنبدکاووس
مقاله لیشمانیا ماژور
مقاله گلستان
مقاله لیشمانیوز جلدی
مقاله ITS-PCR

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: لیشمانیوز جلدی در اکثر شهرهای ایران به طور اندمیک دیده می شود. شهرستان گنبدکاووس از جمله کانون های آلوده قدیمی است. چون مطالعه جامعی در این زمینه در این منطقه نشده بود این پژوهش به منظور بررسی تعیین شیوع لیشمانیوز جلدی در روستاهای مرزی این شهرستان به روش PCR انجام گرفت.
روش بررسی: به منظور تعیین شیوع بیماری در بین ساکنین روستاهای مورد مطالعه طی ماه های آبان، آذر و دی در سال ۱۳۸۵جمعا ۶۹۹۰ نفر مورد بررسی قرار گرفتند. برای شناسایی گونه های لیشمانیا، ابتدا نواحی ITS1 و ITS2 در ریبوزومال DNA چهل و شش لیشمانیای ایزوله شده از بیماران به روش PCR تکثیر گردید و محصول ITS-PCR با الکتروفورز روی آگاروز %۱۵ جدا شد (۲۰۰ میلی آمپر، ۱۴۰ ولت). سپس با رنگ آمیزی توسط اتیدیوم بروماید باندهای جدا شده قابل رویت و از آن ها عکس گرفته شد. جهت تایید نتایج مولکولی، تعداد شش ایزوله لیشمانیا نیز هر کدام به طور جداگانه به دو موش بالب/سی تلقیح شدند.
یافته ها: در این مطالعه %۰۵ افراد به سالک حاد مبتلا بودند. بیشترین میزان آلودگی زخم حاد (%۲) در بین افراد ۱۰-۰ سال و کمترین میزان آلودگی (%۰) در سنین بالای پنجاه سال بود. %۶۲۹ افراد دارای جای زخم بودند و بیشترین میزان جای زخم در گروه سنی ۲۰-۱۱ سال دیده شد.
نتیجه گیری: نمونه های جدا شده از بیماران مبتلا به سالک در روستاهای مرزی شهرستان گنبدکاووس پس از انجام ITS-PCR و مقایسه پروفایل ژنومیک آن ها با نمونه های استاندارد لیشمانیا ماژور، لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا اینفانتوم، همگی لیشمانیا ماژور تشخیص داده شد و با ایجاد زخم در تمام موش ها پس از گذشت پنج ماه، این نتایج تایید گردید.