نشانه ی نکره در زبان های ایرانی حوزه ی البرز – کاسپین (تالشی، تاتی، گیلکی و تبری)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نشانه ی نکره در زبان های ایرانی حوزه ی البرز – کاسپین (تالشی، تاتی، گیلکی و تبری) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نشانه ی نکره در زبان های ایرانی حوزه ی البرز – کاسپین (تالشی، تاتی، گیلکی و تبری)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نشانه ی نکره در زبان های ایرانی حوزه ی البرز – کاسپین (تالشی، تاتی، گیلکی و تبری)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نشانه ی نکره در زبان های ایرانی حوزه ی البرز – کاسپین (تالشی، تاتی، گیلکی و تبری) :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

در این مقاله ضمن معرفی اجمالی زبان های ایرانی حوزه ی البرز – کاسپین (تالشی، تاتی، گیلکی و تبری)، نشانه ی نکره به عنوان یکی از علایم صرفی اسم (عناصر گروه اسمی) و بر پایه ی یکی از گویش های این چهار زبان، بررسی و مطالعه شده است. تالشی ماسال، تاتی کلور، گیلکی رشت و تبری چالوس، گویش هایی هستند که پژوهش حاضر بر مبنای آن ها شکل گرفته است. بخشی از داده ها و یافته های این مقاله با مراجعه ی به منابع مکتوب موجود به دست آمده و بخشی دیگر محصول مطالعات و تحقیقات بلافصل نگارنده است. تحقیق پیش رو روشن ساخته است که i، gla-y/ a-gla-y، li-y / a-li-y، i-la/ i-gla، i-la … i/ i-gla … i نشانه ی نکرگی اسم در تالشی اند و در تاتی کلور هم عینا همین نشانه ها به کار می روند که خود دلیل دیگری است بر پیوند تنگاتنگ تالشی و تاتی بازمانده در اردبیل و دیگر نقاط آذربایجان ایران. نشانه های نکره در گیلکی هم عبارت اند از: i، i، i-t/ i-ta و i … i و در تبری: i، ye(k)/ ya(k)، ya-t یا att/ yett. علاوه براین، برخی از کلمات مبهم مانند har، hi، ba zi و … نیز به تنهایی یا همراه با i در هر چهار گویش مد نظر ما کارکردی چون نشانه ی نکره دارند. نشانه های نکره در هر چهار گویش را به لحاظ جایگاهشان در گروه اسمی می توان در سه دسته ی پیشایند، پسایند و پیشایند – پسایند تقسیم کرد. i به عنوان یک نشانه ی پسایند و i/ ya(k)/ ye(k) به عنوان نشانه ای پیشایند، عمده ترین نشانه های نکره در چهار گویش اند که در واقغ دیگر نشانه ها به کمک آن هاست که شکل می گیرند. و این ویژگی در کنار کاربرد کلمات مبهم در نقش نشانه ی نکره، ساز و کار نشانه ی نکره ی این چهار گویش را سخت به ساخت و قوانین نشانه ی نکره در زبان فارسی نزدیک می سازد.