مقاله سنجش نظام توسعه سکونتگاه های روستایی با رویکرد تلفیقی الگوهای سنجش مکانی تاکسونومی و تحلیل عاملی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله سنجش نظام توسعه سکونتگاه های روستایی با رویکرد تلفیقی الگوهای سنجش مکانی تاکسونومی و تحلیل عاملی دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله سنجش نظام توسعه سکونتگاه های روستایی با رویکرد تلفیقی الگوهای سنجش مکانی تاکسونومی و تحلیل عاملی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله سنجش نظام توسعه سکونتگاه های روستایی با رویکرد تلفیقی الگوهای سنجش مکانی تاکسونومی و تحلیل عاملی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله سنجش نظام توسعه سکونتگاه های روستایی با رویکرد تلفیقی الگوهای سنجش مکانی تاکسونومی و تحلیل عاملی :

مقاله سنجش نظام توسعه سکونتگاه های روستایی با رویکرد تلفیقی الگوهای سنجش مکانی تاکسونومی و تحلیل عاملی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در جغرافیا از صفحه ۶۷ تا ۹۳ منتشر شده است.
نام: سنجش نظام توسعه سکونتگاه های روستایی با رویکرد تلفیقی الگوهای سنجش مکانی تاکسونومی و تحلیل عاملی
این مقاله دارای ۲۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ارزیابی نظام توسعه
مقاله سکونتگاه روستایی
مقاله تاکسونومی
مقاله تحلیل عاملی
مقاله خراسان شمالی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
تحیل نظام پایداری توسعه یکی از مهمترین دلمشغولیهای اندیشمندان توسعه منطقه ای به شمار می رود. طرح ریزی الگوهای تحلیل مکانی با روش ها و الگوهای متفاوتی صورت می پذیرد. این الگوها به دلیل ساختار اطلاعاتی آن از یک سو و ییچیدگی ها، محدودیتها و ویژگی های اجتماعی – اقتصادی نواحی از سوی دیگر خطاهای آماری از سطح توسعه یافتگی را برای برنامه ریزیان بوجود می آورند. بکارگیری روش تلفیقی در تحلیل مکانی نواحی و یا بعبارت روشن تر توسعه یافتگی بسیار موثر و مفید است. در این مقاله تلاش بر آن است که با تلفیق دو روش بنیادی نظام توسعه یافتگی یکی تاکسونومی عددی و دیگری تحلیل عاملی، الگوی روشنی برای تحلیل نظام توسعه یافتگی سکونتگاه های روستایی برای برون رفت از ناپایداری نظام توسعه منطقه ای فراهم شود . نتایج این بررسی در سکونتگاه های روستایی استان خراسان شمالی حاکی از آن است که به کارگیری تلفیقی و توامان دو تکنیک تاکسونومی عددی و تحلیل عاملی (به دلیل رفع معایب مدل تاکسونومی توسط مدل تحلیل عاملی)، سبب شد تا با ایجاد فضای مشترک سنجش تحلیلی، نتایج حاصل در خصوص وضعیت توسعه یافتگی مناطق روستایی خراسان شمالی به واقعیت های موجود نزدیکتر باشد. همچنین به لحاظ سطح توسعه یافتگی در محدوده مطالعه، در سطح بخش، برخوردارترین بخش استان، بخش مرکزی شهرستان شیروان با درجه توسعه یافتگی ۰۷۲ و غیر برخوردارترین بخش استان، بخش جلگه سنخواست با درجه توسعه یافتگی ۰۹۷ است. در سطح دهستان، دهستانهای زیارت با درجه توسعه یافتگی ۰۷۳ و دهستان شیرین سو با درجه توسعه یافتگی ۱۰۳ به ترتیب برخوردارترین و غیر برخوردارترین دهستانهای استان هستند. برای دستیابی به تعادل های منطقه ای در مناطق روستایی استان نوعی سیاست عدم تمرکز در ارایه خدمات روستایی، انجام سرمایه گذاری های نوین، ایجاد زیر ساختها و; بایستی مورد توجه سیاستگذاران و برنامه ریزان و مدیران ارشد استان قرار گیرد.