مقاله عدم امنیت غذایی به عنوان عامل خطر جهت چاقی در خانم های کم درآمد بوشهری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله عدم امنیت غذایی به عنوان عامل خطر جهت چاقی در خانم های کم درآمد بوشهری دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عدم امنیت غذایی به عنوان عامل خطر جهت چاقی در خانم های کم درآمد بوشهری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله عدم امنیت غذایی به عنوان عامل خطر جهت چاقی در خانم های کم درآمد بوشهری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله عدم امنیت غذایی به عنوان عامل خطر جهت چاقی در خانم های کم درآمد بوشهری :

مقاله عدم امنیت غذایی به عنوان عامل خطر جهت چاقی در خانم های کم درآمد بوشهری که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در طب جنوب از صفحه ۲۶۳ تا ۲۷۲ منتشر شده است.
نام: عدم امنیت غذایی به عنوان عامل خطر جهت چاقی در خانم های کم درآمد بوشهری
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله امنیت غذایی
مقاله اضافه وزن
مقاله چاقی
مقاله فعالیت فیزیکی
مقاله وضعیت تغذیه ای

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه: ناامنی غذایی که عدم دسترسی همه مردم در تمام اوقات به غذای کافی برای داشتن یک زندگی سالم تعریف می شود، در فقر بهداشت و وضعیت تغذیه ای مثل افزایش وزن، چاقی، مشکلات روحی و فیزیکی مشارکت دارد. این مطالعه به منظور بررسی الگوی ناامنی غذایی در خانم های کم درآمد بوشهری و ارتباط آن با چاقی اجرا گردید.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی ۳۰۰ خانم ۴۹-۱۹ ساله بوشهری، غیر حامله، غیر شیرده و دارای فرزند به طور سیستماتیک از خانواده های تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها شامل مصاحبه شخصی با مادران، اندازه گیری معیارهای تن سنجی، روش ۱۰ موضوع رادیمر-کرنل برای مشخص شدن شدت عدم امنیت غذایی و سوالات بین المللی فعالیت فیزیکی بود. جهت یافتن ارتباط بین ناامنی غذایی و چاقی از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافته ها: در مطالعه حاضر، اکثریت خانواده ها (۸۶ درصد) از ناامنی غذایی رنج می بردند. میانگین نمایه توده بدنی در گروه های ناامن غذایی (۳۰۴۳±۴۶۷) به طور معنی داری بیشتر از گروه امن غذایی (۲۱۴۱±۱۶۱) بود (P<0.05). با استفاده از رگرسیون لجستیک بعد از کنترل برای سایر متغییرها، امنیت غذایی عامل حمایت کننده (OR=0.04) جهت کاهش نمایه توده بدنی و غیر فعال بودن خانم ها (OR=2.65) و خانه دار بودن آنها (OR=3.99) عامل خطر برای چاقی و افزایش وزن بودند.
نتیجه گیری: مصرف غذاهای ارزان قیمت که حاوی ارزش کیفی پایین بوده و کالری بالا دارند و کاهش فعالیت فیزیکی از دلایل مهم چاقی و اضافه وزن در خانم های ناامن غذایی این تحقیق بود.