رفتار چرخه ای اتصالات گیردار تیر با کاهش مقطع بهبود یافته به ستون

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 رفتار چرخه ای اتصالات گیردار تیر با کاهش مقطع بهبود یافته به ستون دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد رفتار چرخه ای اتصالات گیردار تیر با کاهش مقطع بهبود یافته به ستون  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی رفتار چرخه ای اتصالات گیردار تیر با کاهش مقطع بهبود یافته به ستون،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن رفتار چرخه ای اتصالات گیردار تیر با کاهش مقطع بهبود یافته به ستون :

تعداد صفحات :۱۷

چکیده مقاله:

وقوع شکستهای تردد در اتصالات قابهای خمشی فولادی در زلزله های گذشته، لزوم بازبینی در روشهای مرسوم طراحی اتصالات فولادی را برای تامین شکل پذیری اتصالات فولادی نشان داد. بامعرفی اتصالت با تیرهای کاهش مقطع یافته RBS، شکل پذیری مورد نیاز اتصالات گیردار تیر به ستون تامین گردید. ضعیف بودن قسمت کاهش یافته تیر در این اتصالات، کاهش لنگر مقاوم و ضعف در برابر کمانش کلی به ویژه تیرهای عمیق را در پی دارد برای حذف این مشکلات، با تغییراتی در جزییات طراحی تیرهای RBS تیرهای با کاهش مقطع یافته ERBS معرفی شده اند. از طرف دیگر با استفاده از تیرهای با جان غیر فشرده می توان فولاد مصرفی در سازه را کاهش داد ولی غیر فشرده بودن جان سبب ایجاد ناپایداری هایی در محل اتصال تیر به ستون می شود در این پژوهش با استفاده از نرم افزار اجزای محدود آباکوس رفتار چرخه ای تیرهای با جان غیر فشرده RBS با ERBS مقایسه گردیده و در ادامه از سخت کننده های طولی جان برای بهبود رفتار اتصال تیر به ستون استفاده شدهاست شش نمونه اتصال اجزای محدود با جان فشرده و غیر فشرده با و بدون سخت کننده طولی مدلسازی شده اند. در این نمونه ها از تیرهای بدون کاهش با کاهش مقطع و با کاهش مقطع بهبود یافته استفاده شده است از داده های تجربی برای ارزیابی صحت مدلهای اجزای محدود استفاده شده است نتایج بررسی ها نشان می دهد که استفاده از تیرهای ERBS با جان غیر فشرده دارای سخت کننده طولی علاوه بر کاهش مصرف فولاد افزایش مقاومت خمشی و بهبود قابل توجه در شکل پذیری اتصال را نتیجه می دهد.