مقاله مقایسه اثر والوون، ژلاتین و محلول رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در طول انتقال به بخش مراقبت های ویژه و ساعات بعد از جراحی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه اثر والوون، ژلاتین و محلول رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در طول انتقال به بخش مراقبت های ویژه و ساعات بعد از جراحی دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه اثر والوون، ژلاتین و محلول رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در طول انتقال به بخش مراقبت های ویژه و ساعات بعد از جراحی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثر والوون، ژلاتین و محلول رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در طول انتقال به بخش مراقبت های ویژه و ساعات بعد از جراحی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه اثر والوون، ژلاتین و محلول رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در طول انتقال به بخش مراقبت های ویژه و ساعات بعد از جراحی :

مقاله مقایسه اثر والوون، ژلاتین و محلول رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در طول انتقال به بخش مراقبت های ویژه و ساعات بعد از جراحی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۹ در نشریه جراحی ایران از صفحه ۳۸ تا ۴۶ منتشر شده است.
نام: مقایسه اثر والوون، ژلاتین و محلول رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران کاندید پیوند عروق کرونر در طول انتقال به بخش مراقبت های ویژه و ساعات بعد از جراحی
این مقاله دارای ۹ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله والوون
مقاله ژلاتین
مقاله رینگر

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: تغییرات همودینامیکی در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز پس از انتقال به بخش مراقبت های ویژه و در ساعات اولیه بستری بسیار شایع می باشد. شایعترین علت افت فشار خون در بخش مراقبت های ویژه بعد از اعمال جراحی کمبود حجم داخل عروقی می باشد و جبران حجم کافی و مناسب داخل عروقی بعد از جدا شدن از دستگاه گردش خون برون پیکری در جهت ثبات همودینامیکی بعد از عمل یک اصل مهم است. هدف این مطالعه مقایسه استفاده از سه محلول جایگزین حجم خون هیدروکسی اتیل استارچ ۶%، ژلاتین ۴% و رینگر بر وضعیت همودینامیک بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تصادفی بالینی دو سو کور، ۹۲ بیمار که کاندید عمل جراحی کرونری بای پس با پمپ قلبی ریوی برون پیکری بودند، بطور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. در گروه اول از محلول رینگر لاکتات، درگروه دوم ژلاتین و در گروه سوم از هیدروکسی اتیل استارچ ۶% (والوون) استفاده شد.کلیه یافته های دموگرافیک و پارامترهای خون شامل الکترولیت و ایندکس های همودینامیک مانند ضربان قلب، فشار متوسط شریانی، فشار خون سیستولیک، فشار خون دیاستولیک، فشار وریدی مرکزی، برون ده قلب، برون ده ادرار و بروز تغییرات ریتم قلب در طی ۲۴ ساعت اول بستری ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های One-Way ANOVA (همراه با آزمون (Bonferroni Post – hoc و نیز Pearson’s chi square استفاده شد. بررسی روند تغییرات شاخص های همودینامیک در طول زمان و مقایسه آن در گروه های مورد مطالعه توسط مدل های Repeated Measure ANOVA انجام شد.
یافته ها: میزان حجم لازم برای جایگزینی در بیماران برای حفظ فشار ورید مرکزی در رنج نرمال (۷ – ۱۴ mmHG) و فشار خون مناسب، در زمان اتمام جراحی و نیز در مدت ۲۴ ساعت اول اقامت در بخش مراقبت های ویژه در گروه هیدروکسی اتیل استارچ ۶% بطور معنی داری کمتر از گروه ژلاتین ۴% و رینگر بود ((p – Value=0.001 ولی تفاوتی واضح بین گروه رینگر و ژلاتین ۴% وجود نداشت. میزان حجم ادرار در ۴ ساعت اول و همچنین ۲۴ ساعت اقامت در بخش مراقبت های ویژه در گروه هیدروکسی اتیل استارچ ۶% بطور معنی داری بیشتر از گروه رینگر و ژلاتین ۴ % بود (p – Value=0.03) همچنین میانگین سطح سرمی کراتینین به طور معنی داری از دو گروه دیگر کمتر می باشد ((p – Value=0.004.
نتیجه گیـری: هیدروکسی اتیل استارچ ۶% یک محلول حجم دنده موثر در مقایسه با محلول های ژلاتین ۴% و رینگر بوده استفاده از آن در کوتاه مدت اثرات بهتری در وضعیت همودینامیک و عملکرد کلیه نسبت به محلول های رینگر و ژلاتین دارد.