اثر روشهای مختلف خاکورزی بر کربن توده زنده میکروبی و تنفس خاک در اقلیمهای متفاوت دیمزارهای استان کرمانشاه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر روشهای مختلف خاکورزی بر کربن توده زنده میکروبی و تنفس خاک در اقلیمهای متفاوت دیمزارهای استان کرمانشاه دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر روشهای مختلف خاکورزی بر کربن توده زنده میکروبی و تنفس خاک در اقلیمهای متفاوت دیمزارهای استان کرمانشاه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر روشهای مختلف خاکورزی بر کربن توده زنده میکروبی و تنفس خاک در اقلیمهای متفاوت دیمزارهای استان کرمانشاه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر روشهای مختلف خاکورزی بر کربن توده زنده میکروبی و تنفس خاک در اقلیمهای متفاوت دیمزارهای استان کرمانشاه :

تعداد صفحات :۱۳

چکیده مقاله:

کیفیت خاک دارای نقش کلیدی در کشاورزی پایدار میباشد که تحت تاثیر تکنیکهای مختلف مدیریت زراعی، تغییر میکند. مدیریتهای مطلوب، بهبود کیفیت خاک را به دنبال دارند، در صورتی که سیستمهای زراعی سنتی، در درازمدت موجب کاهش کیفیت و پایداری خاک خواهند شد. یکی از روشهای غلط مدیریت شخم با استفاده از گاوآهن برگرداندار و سوزاندن بقایای گیاهی است. از آنجا که در کشور ما هنوز روشهای نادرست خاکورزی صورت میگیرد، بررسی تاثیرات این روشها و نیز روشهای نوین از جمله بیخاکورزی و خاکورزی حفاظتی بر خصوصیات خاک و پایداری اکوسیستم ضروری به نظر میرسد. لذا، پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات خاکورزی مرسوم، بیخاکورزی و خاکورزی حفاظتی بر برخی خصوصیات بیولوژیک خاک شامل تنفس خاک و توده زنده میکروبی در اراضی تحت کشت گندم نخود در دیمزارهای استان کرمانشاه به صورت طرح کاملا۰ تصادفی در قالب فاکتوریل در دو سایت با دو اقلیم متفاوت (سردسیر و معتدل)، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نوع خاکورزی بر تمامی خصوصیات اندازهگیری شده اثر معنیدار داشت به طوری که سیستم بیخاکورزی بیشترین و خاکورزی سنتی کمترین میزان کربن توده زنده میکروبی و تنفس خاک و سیستم خاکورزی کاهشی، حدواسط این دو سیستم بود، اما نوع گیاه کشت شده به جز بر تنفس بر دیگر شاخصاندازهگیری شده تاثیر معنیدار نداشت. همچنین نتایج مبین آن بود که تفاوت بین نوع خاکورزی در هر دو اقلیم با هم اختلاف معنیداری داشت و میزان کربن توده زنده میکروبی در سه نوع خاکورزی اقلیم معتدل نسبت به سه نوع خاکورزی اقلیم سردسیر بیشتر بوده است. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که بیخاکورزی سبب بهبود کلیه شاخصهای بیولوژیک خاک میگردد و لذا این روش به جای کشت و کار سنتی در اراضی دیم توصیه میگردد.