مقاله عرفان شرق در پس عشق زمینی غرب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله عرفان شرق در پس عشق زمینی غرب دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عرفان شرق در پس عشق زمینی غرب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله عرفان شرق در پس عشق زمینی غرب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله عرفان شرق در پس عشق زمینی غرب :

مقاله عرفان شرق در پس عشق زمینی غرب که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در پژوهش ادبیات معاصر جهان (پژوهش زبان های خارجی) از صفحه ۸۳ تا ۱۰۱ منتشر شده است.
نام: عرفان شرق در پس عشق زمینی غرب
این مقاله دارای ۱۹ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله مولانا
مقاله سالومه
مقاله نظام معرفتی
مقاله سنت فکری
مقاله روح
مقاله جسم
مقاله طوطی و بازرگان

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقاله حاضر به بررسی و معرفی سنت فکری و نظام معرفتی دو شاعر و پژوهشگر از دو جغرافیای فرهنگی متفاوت یعنی مولانا، شاعری از سنت فکری شرق، و ژاک سالومه، محققی از سنت فکری و نظام معرفتی غرب، می پردازد. آنچه منجر به این مقایسه شده، اقتباس ادبی سالومه از قصه «طوطی و بازرگان» مولانا در «قصه مرد» عاشق(Le conte de l’homme très amoureux) است. او از این قصه همانی را درک می کند که سنت فکری او به شکل آموزه در ذهنش گماشته است. سالومه به قصه «طوطی و بازرگان» نگاهی مغرب زمینی دارد. به این معنا که در سنت های فکری مغرب زمین چندان به مباحث ماورایی، آن گونه که ما در عرفان و فلسفه شرق (نه صرفا ایران) به آن معتقدیم، نگریسته نمی شود. بلکه تاثیر فلاسفه انگلیسی به ویژه کسانی چون هابز، لاک و هیوم بر جریانات پس از خود، در فلسفه فرانسه محصولی به بار آورد که بیش از هر چیز نگاهی تجربه گرا و پوزیتیویستی را به همراه داشت. به این معنا که محسوسات و مشاهدات پایه اساسی اظهار نظرها و تحلیل های فکری قرار گیرد. در این مقاله، با استناد بر سابقه ادبیات عرفانی در غرب و بکارگیری تحقیقی جامع از نظرات این دو نویسنده و با تاکید برفصل مشترک عقاید تعلیمی آنان، به تحلیل تاثیر یکی ازارکان اساسی ادب عرفانی- «چگونه سخن گفتن»- توجه می گردد. این امر در شناسایی اقتدار فرهنگ و ادبیات غنی ایران در جوامع غربی سهم بسزایی دارد و بر این مدعا صحه می گذارد که ادبیات صوفیانه و تعلیمی ایران همواره مورد بهره برداری فرهنگی قرار گرفته است.