راهنمایی و رانندگی

مردم آن روز در دی ماه سال ۱۳۰۹ که دست های راننده ها را مدام در حرکت دیدند، به خنده افتادند، اما خیلی زود یاد گرفتند از دست چپ و راست شان چه زمانی کمک بگیرند و چطور در هوا تکانشان بدهند تا شوفرهای دیگر بفهمند که حالا قرار است صاحب دست ها چه کند؛ دور بزند، بایستد، پارک کند و دقیقاً از همان روزها شروع شد.

آن روزها نوای بوق تا فاصله ۱۰۰ متری شنیده می شد. همان دوره با همان قوانین ۳۲ بندی، ماشین ها صاحب ۵ پلاک شدند؛ نام کارخانه، آدرس مالک، نمره عقب، نمره جلو و پلاک مالیات. تصویب قوانین به همین جا ختم نشد؛ حود ۱۳۰۸ وقتی تعداد اتول سوارهای شخصی شهر به ۱۵۲۲ نفر رسید، قوانین مربوط به عابران پیاده وضع شد.

آبان ۱۳۰۵ پایتخت نیز بوذرجمهری، بلدیه چی شهر یک کمپانی دانمارکی را مسئول اتوبوسرانی شهر کرد و قرار شد فرنگی جماعت ۷ خط راه بیندازد که در هر کدام ۲اتوبوس فعال باشد. کرایه این اتوبوس ها ۸ شاهی برای یک مسیر بود. تهرانی که اتوبوس هایش از ابتدا تا انتهای مسیر ۲۵ بار توقف می کردند و سرعت شان ۲۰ کیلومتر بود. اواخر سال ۱۳۱۲، وقتی «سرتیپ قلی هوشمند» به جای بوذرجمهری بلدیه چی شهر شد، اعلام کرد محل عبور پیاده ها را از عرض خیابان به صورت مورب سنگ فرش کنند و عابران را موظف کرد تنها از همان مسیرها عبور کنند.

بعد به سراغ اتوبوسران ها رفت و اعلام کرد که آنها حین رانندگی نباید حرف بزنند و آیین نامه اتوبوسرانی به وسیله شهربانی تنظیم شد.

«قاسم خان صور اسرافیل» بلدیه چی تهران بین سال های ۱۳۱۷ تا ۱۳۱۹ اعلام کرد هر وسیله چرخدار احتیاج به پلاک و چراغی دارد که حداقل تا فاصله ۷۰ متری اش را روشن کند، اما اعتصاب اتوبوسران های شهر در یک سال بعد و در زمان محمد سجادی اتفاق افتاد. وقتی این بلدیه چی مالیات بسته بود به بنزین و بلیت و.. اما بلدیه چی ایستاد که اتوبوسران ها نباید کرایه را اضافه کنند.

بیشترین تخلفات در رانندگی

پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا اعلام کرد: تجاوز به چپ از شایعترین تخلفات درونشهری است.

خط ممتدد محوری، خط کشی است وسط معابر شهری و برون‌شهری که به دلایل گوناگون نمی‌توان در آن محلها دور زد، سبقت گرفت و یا از روی آن عبور کرد که این نوع خط کشی را اصطلاحا دیوار قانون می‌گویند. متاسفانه در معابر درون شهری تخلف تجاوز به چپ که منجر به بسیاری از تصادفات می‌شود از شایعترین تخلفات است .

کلیه معابر عمومی درون و برون‌شهری جهت تشخیص سهم عبور رانندگان وسایل نقلیه توسط خط کشی ممتد یا مقطع شده‌اند و یا با موانع فیزیکی نظیر نرده، گاردریل، بلوک سیمانی و … به دو قسمت مساوی تقسیم شده‌اند و رانندگان باید در محدوده مجاز از سمت راست معابر تردد کنند.

به گزارش ایسنا، خط مقطع محوری، خط کشی است که در وسط معابر کشیده می‌شود و معمولا کاربرد آن در جاده‌های برون شهری است که یک خط رفت و یک خط برگشت دارد که رانندگان در این محلها زمانی که ببینند از جلو وسیله نقلیه نمی‌آید با رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی و جانب احتیاط می توانند به سمت چپ منحرف و سبقت بگیرند و حتی می‌توانند در این محلها دور بزنند.

ضوابط احراز سلامت جسمانی و روانی (صلاحیت پزشکی) درخواست‌کنندگان انواع گواهی‌نامه رانندگی

ماده۱ـ بینایی برای گواهی‌نامه‌های رانندگی پایه الف (گروه‌های ۱ و ۲) و پایه ب (گروه ۱) و ویژه:

۱ـ حداقل قدرت بینایی برای مجموع دوچشم با اصلاح یا بدون اصلاح ۱۰/۱۲
۲ـ حداقل میدان بینایی برای هر چشم ۷۰ درجه.

۳ـ برای افراد تک‌چشمی حداقل قدرت بینایی ۱۰/۹ و میدان بینایی ۱۰۰ درجه، ضمن رعایت شرایط ویژه در وسیله نقلیه.

ماده ۲ـ بینایی برای گواهی‌نامه‌های رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲) و پایه « پ» (گروه ۱) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین‌نامه:

۱ـ حداقل قدرت بینایی برای مجموع دوچشم با اصلاح یا بدون اصلاح ۱۰/۱۴

۲ـ حداقل میدان بینایی برای هرچشم ۷۰ درجه

ماده ۳ـ بینایی برای گواهی‌نامه‌های رانندگی پایه پ (گروه۲) و پایه ت (گروه ۱ و ۲):

۱ـ حداقل قدرت بینایی برای مجموع دو چشم با اصلاح یا بدون اصلاح حداقل ۱۰/۱۵.

۲ـ حداقل میدان بینایی برای هرچشم ۷۰ درجه.

ماده ۴ـ آن دسته از بیماریهایی که نیاز به دریافت نظریه و تأیید پزشک متخصص معتمد چشم را دارد:

۱ـ افراد دارای میدان بینایی دوچشمی بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ درجه.

۲ـ افراد مبتلا به کوررنگی چشم.

۳ـ افراد مبتلا به کاتاراکت (آب مروارید).

۴ـ افراد مبتلا به گلوکوم (آب سیاه).

۵ ـ مبتلایان به بیماری شبکیه چشم.

تبصره ۱ـ ملاک ارزیابی میدان بینایی تست Confrontaion می‌باشد.

تبصره ۲ـ در معاینه چشم و سنجش بینایی، رعایت موارد زیر به وسیله پزشک الزامی است:

الف ـ سنجش دید (قدرت بینایی) باید طبق استانداردهای بین‌المللی و با نمودارهای سنجش بینایی استاندارد انجام پذیرد.

ب ـ حداکثر میزان دید برای هر چشم ۱۰/۱۰.

پ ـ در صورتی که متقاضی در هر خط دید بیش از ۲ حرف را خطا نماید، آن خط در محدوده دید محاسبه نگردیده و خط درشت‌تر ملاک ارزیابی قرار می‌گیرد.

ماده۵ ـ شنوایی:

۱ـ حداکثر افت شنوایی قابل قبول بدون اصلاح در هر گوش تا ۴۰ دسی‌بل، برای گواهی‌نامه رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲)، پایه پ (گروه ۱و۲)، پایه ت (گروه ۱ و ۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین‌نامه.

۲ـ در صورت کر بودن کامل یک گوش، حداکثر افت شنوایی قابل قبول با یا بدون اصلاح در گوش بهتر تا ۴۰ دسی‌بل، برای گواهی‌نامه‌های رانندگی پایه الف (گروه ۱ و ۲) و پایه «ب» ( گروه ۱) و ویژه.

ماده ۶ ـ موارد ممنوعیت مطلق صدور و تمدید گواهی‌نامه رانندگی:

اول: بینایی:

۱ـ میدان بینایی دوچشمی کمتر از ۱۲۰ درجه برای انواع گواهی‌نامه رانندگی.

۲ـ افراد مبتلا به بیماریهای Hmianopia bitemporal, Homonymous hemianopia برای انواع گواهی‌نامه رانندگی.

۳ـ افراد تک‌چشمی دارای قدرت بینایی کمتر از ۱۰/۹ برای انواع گواهی‌نامه رانندگی.

۴ـ افراد تک‌چشمی دارای میدان بینایی کمتر از ۱۰۰ درجه برای انواع گواهی‌نامه رانندگی.

تبصره۱ـ افرادی که به تازگی یک چشم خود را از دست داده‌اند تا طی زمان لازم برای عادت به‌ دید تک‌چشمی، حداقل به مدت یک سال ممنوعیت مطلق رانندگی دارند.

۵ ـ افراد تک‌چشمی با هر قدرت بینایی برای دریافت گواهی‌نامه رانندگی پایه الف (گروه ۳)، پایه ب (گروه ۲)، پایه پ (گروه ۱ و ۲)، پایه ت (گروههای ۱ و ۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین‌نامه.

۶ـ افراد مبتلا به کوررنگی شدید، دیپلوپیا (دوبینی) و فوریای عمودی برای گواهی‌نامه‌های رانندگی پایه الف (گروه۳)، پایه ب (گروه۲) پایه پ (گروه ۱ و ۲)، پایه ت (گروه ۱ و ۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین‌نامه.

دوّم: شنوایی:

۷ـ در صورت کر بودن کامل یک گوش و افت شنوایی بیش از ۷۵ دسی‌بل درگوش دیگر، برای گواهی‌نامه‌های رانندگی پایه الف (گروه‌های ۱ و ۲)، پایه ب (گروه۱) و ویژه
۸ ـ افت شنوایی بیش از ۷۵ دسی‌‌بل در هر دو گوش، برای گواهینامه‌های رانندگی پایه الف (گروه۳)، پایه ب (گروه۲)، پایه پ (گروه ۱ و ۲)، پایه ت (گروههای ۱ و ۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین‌نامه.

سوّم: اندامهای حرکتی فوقانی و تحتانی

نوع۱ـ برای انواع گواهی‌نامه‌های رانندگی:

۹ـ فقدان مادرزادی یا قطع عضو یا فلج (در صورتی که هیچگونه اصلاح در فرد و وسیله نقلیه عملاً امکان‌پذیر نباشد) شامل موارد زیر:

الف ـ هر دو اندام فوقانی (از ناحیه مچ).

ب ـ انگشت شصت در هر دو دست.

ج ـ یک اندام فوقانی و یک اندام تحتاتی ( از ناحیه مچ).

د ـ اندامی که برای عمل کردن یک کنترل دستی یا پایی وجود آن الزامی است.

۱۰ ـ ابتلا به Quardriplegia .

۱۱ـ ابتلا به دفرمیتی شدید.

۱۲ـ چرخش مهره‌های سرویکال به طرف راست و چپ کمتر از ۴۵ درجه.

تبصره۲ـ بدیهی است مفاد ماده (۸) باید در این موارد مدنظر قرار گیرد.

نوع۲ـ برای گواهی‌نامه‌های رانندگی پایه الف (گروه۳)، پایه ب (گروه۲)، پایه پ (گروه ۱ و ۲) و پایه ت (گروه ۱ و ۲) و مجوزهای صادره در ماده (۳۳) آیین‌نامه:

الف ـ قطع عضو زیر زانو منجر به پروتز اندام تحتانی.

ب ـ قطع در قسمت قدامی پا، مفصل Metatarsophalangeal و پنجه بزرگ پا.

پ ـ قطع، فلج یا ناتوانی کامل از یک شصت و دو انگشت در هر دست.

ت ـ دارا بودن تنها یک بازو.

ث ـ ابتلا به پاراپلژی.

تبصره۳ـ بدیهی است مفاد ماده (۸) باید در موارد یادشده مدنظر قرار گیرد.

چهارم: سایر موارد به شرح زیر برای انواع گواهی‌نامه‌های رانندگی:

۱۴ ـ افراد مبتلا به اختلالات تنفسی شدید (سطح۴) و کلیه افرادی که برای رفع اختلالات تنفسی خود نیازمند استفاده از تجهیزات تأمین اکسیژن در زمان رانندگی هستند.

۱۵ـ افراد مبتلا به اختلال شدید عملکرد قلب (طبقه۴ از طبقه‌بندی عملکرد قلب).

۱۶ـ اعتیاد به انواع موادمخدر، مواد و نوشابه‌های الکلی، استفاده از داروهای تخدیرکننده و یا محرک سیستم اعصاب و روان (CNS).

۱۷ـ افراد مبتلا به سایکوز حاد از هرنوع، بیماران (خلفی) Bipolar در فاز