تحقیق واردات غیر ضروری و اثرات منفی آن بر اشتغال ۲۷ ص

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۳۱

فرمت فایل : ورد

قسمتی از محتوی فایل

تعداد صفحات : ۳۱ صفحه

واردات غیر ضروری و اثرات منفی آن بر اشتغال یکی از مسائل در ایران بحث واردات است.
در کشورهایی که توسط بخش خصوصی اداره می‌شود سیاست‌های وارداتی به وسیله دولت تأمین نمی‌شود و توسط بخش خصوصی صورت می‌گیرد.
اما در ایران چون اقتصاد نفتی است درآمدهای نفت مسئولین را برای واردات وسوسه می‌کند.
اگر سیر تحولات واردات ایران را بررسی کنیم قبل از پیدایش نفت عملاً درآمدی برای تجار بود که به دلیل عقب‌ماندگی اقتصادی در جهت تأمین نیازهای مالی شکل می‌گرفت.
با پیدایش نفت مسئولین سعی کردند درآمدها را در جهت سرمایه‌گذاری صنعتی شکل دهند.
صنایع فولاد، ماشین‌سازی، پتروشیمی و خودروسازی قبل از انقلاب تأسیس شدند.
این صنایع هم محتاج واردات لوازم اولیه از خارج بودند.
بنابراین اگرچه واردات بود ولی بیشتر برای تأمین صنایع داخلی صورت می‌گرفت.
تعرفه‌ای که روی واردات وضع می‌شد برای کالای مصرفی بالا بود.
بالای ۴۰ درصد ولی برای کالای خام بین ۰ تا ۱۵ درصد.
نتیجه اینکه هیچ سرمایه‌گذاری انگیزه سرمایه‌گذاری روی ماشین‌آلات را نداشت چون به راحتی از خارج وارد می‌کرد.
ولی به دلیل اینکه تعرفه روی کالاهای مصرفی بالا بود سودآوری آن بیشتر بود، در نتیجه صنایع داخلی بیشتر روی صنایع مصرفی بودند و این تناقض مهمی با خود داشت و آن اینکه وقتی در تولید کالای مصرفی تا حدودی خودکفا شدیم فرایند صنعتی ایجاب می‌کند که یک کشور از تولید کالای مصرفی به سمت صنعتی برود.
اما با موانعی مواجه می‌شد و آن اینکه هرگاه دولت می‌خواست واردات ماشین‌آلات را شکل دهد با اعتراض تولیدکنندگان کالای مصرفی مواجه می‌شد که نباید جلوی واردات گرفته شود.
نمونه آن را صنعت لاستیک‌سازی می‌توان نام برد.
مشکل دیگر در این رابطه نبود یک سیاست مشخص است.
با افزایش درآمد نفتی دولت اعتبار برنامه ۵ ساله پنجم را دو برابر کرد و یک نوع سرمایه‌گذاری در همه بخش‌ها صورت گرفت.
اما چند مشکل ایجاد شد.
اول اینکه هنوز زیرساخت‌های لازم جهت توسعه همه‌جانبه کشور نداشتیم یعنی حمل و نقل، راه‌ها
گسترش نیافته بود.
کشتی اجاره می‌کردیم و حمل و نقل را با کشتی‌های استیجاری انجام می‌دادیم.
در بهترین حالت در سال ۵۶ تمام تجارت ما حدود ۱۳ درصد توسط کشتی‌های ایرانی‌ها انجام می‌شد.
این مشکل ارتباط بین تولیدکننده داخلی و مصرف‌کننده خارجی را قطع می‌کرد و صادرات را محدود می‌نمود.
بنابراین یکی از مشکلات قبل از انقلاب کمبود زیرساخت‌ها بود.
حتی مدیریت بنادر نیز ضعیف بود حدود ۱۷ درصد تخم‌مرغ‌هایی که وارد می‌کردیم شکسته می‌شد و یا نحوه‌واردات به گونه‌ای بود که از بندرعباس وارد می‌کردیم به تهران می‌آمد و دوباره به بوشهر و بندرعباس توزیع می‌شد! یکی دیگر نبودن برق کافی بود.
موانع دیگر مثل نبودن نیروی کار وجود داشت.
کارگر ساده را از کشورهای هند و فیلیپین و اندونزی داشتیم و باز با کمبود مواجه شدیم.
لذا این فعالیت‌ها باعث افزایش نقدینگی در کشور و تورم می‌شد دولت برای اینکه جلوی تورم را بگیرد واردات را افزایش می‌داد یعنی واردات مفری برای کنترل قیمت بود.
در دنیای واقعی دولت وظایفی دارد او نباید مخل نظام قیمت‌ها باشد و ن