آلودگی هوا ۱۳۲ ص

توجه : این پروژه فقط به صورت فایل (با پسوند) zip ارائه میگردد
تعداد صفحات فایل : ۱۶۴

تعداد صفحات : ۱۶۴ صفحه

مقدمه: ترکیبات جو هوا مخلوطی از گازهای مختلف است.
گرچه جو زمین ظاهراً به دلیل ماهیت گازی شکل خود بی وزن به نظر می رسد، اما دارای جرمی به مقدار ۱۰۱۴×6/5 تن می باشد.
به استثنای بخار آب، نسبت اختلاط گازهای تشکیل دهنده هوا تا ارتفاع ۶۰ کیلومتری نسبتاً ثابت است.
حدود ۹۹ درصد حجم هوای زمین را دو گاز ازت و اکسیژن تشکیل می دهد که ازت با ۷۸ درصد، پیکره اصلی جو زمین است، بعد از آن اکسیژن قرار دارد، و سایر گازها فقط یک درصد را شامل می شوندو جدول گازهای تشکیل دهنده جو را در یک هوای خشک (بدون بخار آب و آلاینده ها) به صورتهای حجمی و جرمی نشان می دهد که معمولاً تقسیم بندی حجمی آن متداولتر است.
اگر سهم بخار آب موجود در جو را نیز در این تقسیم بندی دخالت دهیم، این نسبتها ثابت نخواهد بود زیرا دمای طبقات پایین جو همیشه در حال تغییر است و با رسیدن دما به نقطه میعان و تبدیل بخار به مایع، درصد حجمی بخارآب در جو تغییر خواهد کرد.
گرچه وزن مولکولی بخار آب از وزن سایر عناصر تشکیل دهنده جو کمتر است، با این وجود بخار آب عمده در لایه های پایین جو متمرکز می باشد.
بیشترین مقدار بخار آب در لایه مجاور سطح زمین است و با افزایش ارتفاع، به سرعت از میزان آن کاسته می شود.
وجود بخار آب در نزدیکی سطح زمین: اولاً به دلیل وجود اقیانوسهاست که منبع اصلی تأمین آن است؛ و ثانیاً سرد بودن لایه های فوقانی جو که مانع از نفوذ بخار آب می شوند.
جالب است بدانیم که مقدار دی اکسید کربن موجود در جو زمین در طول قرن گذشته افزایش پیدا کرده است.
بخشی از این افزایش به دلیل مصرف زیاد سوختهای فسیلی است که نتیجه آن آزاد شدن گاز CO2 است.
علاوه بر ترکیبات دائمی جو که اشاره شد، جو زمین حاوی مواد معلق گوناگون مانند ذرات نمک، گرد و غبار و قطرات بسیار کوچک آب نیز می باشد که نباید آنها را جزء ترکیبات گازی جو به حساب آورد.
اما نقش این مواد، بخصوص قطرات کوچک آب را نیز نمی توان نایده گرفت.
جدول۱ – ترکیبات حجمی و جرمی هوای خشک نوع گاز درصد حجمی درصد جرمی  ازت اکسیژن آرگون دی اکسید کربن ۰۸۴/۷۸ ۹۴۶/۴۰ ۹۳۴/۰ ۰۳۳/۰ ۵۱/۷۵ ۱۵/۲۳ ۲۸/۱ ۰۴۶/۰   ارتفاع و ساختار جو جو زمین، پوشش عظیم گازی شکل است که اطراف کره زمین قرار گرفته و حتی در سطح آن نیز نفوذ نموده است.
هر مقدار از سطح زمین دور شویم از غلظت هوا کاسته می شود.
بطوری که غلظت هوا در لایه های انتهایی آنقدر کم می شود که بالاخره بطور غیر محسوسی با جو خورشید در هم می آمیزد.
در ابتدا کاهش غلظت هوا بسیار سریع است بطوری که ۵۰ درصد جرم هوا در ارتفاع کمتر از ۵/۵کیلومتری سطح زمین قرار دارد و نیمی از آنچه باقی می ماند نیز در ۵/۵ کیلومتر دوم متمرکز است.
به عبارت دیگر سه چهارم جرم هوا در ارتفاع کمتر از ۱۱ کیلومتری سطح زمین پراکنده است.
افزایش غلظت هوا در نزدیک سطح زمین یکی به دلیل جاذبه و دیگری فشاروارده از سطوح بالاتر جو است.
ساختارجو را میتوان از دیدگاههای مختلف مورد بررسی قرار داد.
یکی از معیارهایی که بر اساس آن لایه های جو طبقه بندی می شوند دمای هوا است.
طبقه بندی حرارتی از نظر تغییرات هوا و اثرات مستقیم گرما بسیار با اهمیت می باشد.
با توجه به محدود بودن اطل