جراحی و هوشبری پرندگان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جراحی و هوشبری پرندگان دارای ۲۰۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جراحی و هوشبری پرندگان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز جراحی و هوشبری پرندگان۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جراحی و هوشبری پرندگان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جراحی و هوشبری پرندگان :

«جراحی و هوشبری پرندگان»

جراحی و هوشبری پرندگان
فهرست مطالب

جراحی و هوشبری پرندگان
فهرست تصاویر

تصاویر

به نام خدا

پیش گفتار

جوامع علمی دنیا در طی سالیان اخیر شاهد رشد بی سابقه و اعجاب انگیز شاخه های علم دامپزشکی بوده است که هر یک از این شاخه ها به سهم خود پرده اسرار نهان دنیای شگفت انگیز حیوانات از جمله پرندگان را کنار زده و برای رفع معضلات آنها می کوشد. یکی از این شاخه ها که نتایج آن بسیار عینی و سریع می باشد، جراحی است و امروزه با استفاده از تکنولوژی نوین، انجام اعمالی چون جراحی میکروسکوپی بعنوان کارهای روزمره و معمول جراحان درآمده است. جراحی پرندگان در اکثر موارد بعنوان اقدامی درمانی، تحقیقاتی و یا جهت بهبود الگوهای جراحی در حیوانات بزرگ و کوچک انجام می پذیرد، اما متأسفانه در کشور ما با وجود رشد و توسعه جراحی در سایر حیوانات به آن کم بها داده شده است، علاوه بر مراکز دائمی نگهداری پرندگان مثل باغ وحش ها و مناطق حفاظت شده، بیش از دو میلیون خانوار ایرانی حداقل دارای یک پرنده دست آموز خانگی است و صاحبانشان اوقات بسیاری را صرف مراقبت از آنها می کنند ولی تا به حال کتابی در زمینه مسائل جراحی پرندگان به زبان فارسی به رشته تحریر در نیامده و منابع خارجی نیز که در این مورد وجود دارد قابل استفاده و در دسترس همگان نمی باشد. در ضمن در سرفصلهای دروس جراحی دامپزشکی در دانشکده های دامپزشکی جایگاهی در خور شأن آن پیش بینی نشده و جز موارد انگشت شمار مثل اخته کردن، انباشتگی چینه دان به انباشتگی چینه دان آنهم به اجمال چیزی موجود نمی باشد و در نتیجه افرادی که جهت رفع مسائل جراحی پرنده خود به دامپزشک مراجعه می نمایند برایشان کار در خور توجهی صورت نخواهد گرفت.

در مجموع این مسائل انگیزه ای شد تا به تعبیری اولین گام در این زمینه برداشته شود.

در این کتاب مطالب به پنج فصل کوتاه تقسیم بندی شده است. فصل اول به اصول مقید کردن پرندگان، فصل دوم به اصول معاینات بالینی پرنده بیمار، فصل سوم به اصول و تکنیکهای هوشبری در پرندگان، فصل چهارم به اصول و اعمال جراحی اختصاص یافته و در فصل پنجم به روشهای تجویز کردن عوامل درمانی در پرندگان پرداخته شده است. در تمام فصلها علاوه بر حفظ جنبه های علمی کار، مطالب در حد امکان بصورت ساده و همراه با تصاویر مناسب ارائه شده تا بتواند مورد استفاده جراحان، دامپزشکان عمومی و دانشجویان قرار گرفته و در ضمن علاقمندان به مسائل پرندگان هم از خواندن آن لذت ببرند.

وظیفه خود می دانیم از زحمات پرسنل دانشگاه آزاد کرج جهت به ثمر رساندن این امر سپاسگزاری نماییم.

دکتر ابوالقاسم مرادی – دکتر مصطفی دارستانی

سال ۸۳

فصل اول:

اصول مقید کردن پرندگان

ملاحظات کلی:

هیچکس نمی تواند بدون جابجا کردن پرنده بیمار مخصوصاً اگر دچار ضعف و سستی هم بادش معاینه بالینی کامل را انجام دهد ولی برای اجتناب از بدتر شدن علائم بیماری به علت استرس ناشی از جابجایی می توان از هرگونه تغییر محل اضافی پرهیز نمود و آن را به حداقل کاهش داد. گزارشات فراوانی وجود دارد که استرس ناشی از جابجایی یک پرنده کوچک بی حال و ضعیف باعث مرگ ناگهانی پرنده شده است. چند عامل مهم در مقید نمودن پرندگان بایستی مورد توجه قرار گیرد.

۱-هر نوع دستکاری که از حرکت مناسب جناغ سینه ممانعت کند در عمل تنفس پرنده تداخل نموده و می تواند آنرا با اشکال جدی روبرو کند.

۲-فعالیت عضلانی پرندگان در اثر مقید کردن تشدید شده و تولید گرما در بدن آنها افزایش یافته و به علت عدم توانایی پرنده در رفع گرما به موازات تولید آن باعث افزایش درجه حرارت بدن می گردد.

۳-ممکن است در اثر رفتار خشن شکستگیهای موجود تشدید شده و یا شکستگی های جدید ایجاد شود.

۴-پیچ خوردگی سر ممکن است باعث فشار بر مجاری تنفسی و حتی خفگی پرنده شود.

۵-نگهداری بیش از حد پرنده به پشت می تواند باعث تهوع، استفراغ و پنونومی استنشاقی شده و حتی به مرگ پرنده بیانجامد.

۶-عدم توجه و احتیاط در تله گذاری باعث افزایش احتمال آسیب دیدگی پرنده خواهد شد.

میزان محدود و مقیدسازی برای یک معاینه فیزیکی کامل در هر پرنده متغیر می باشد. بطوری که جوجه های دست آموز به حرکات آهسته و با محبت و خارش زیر گردن به خوبی پاسخ داده و معاینه آنها بدون مقیدسازی و یا با حداقل اقدامات بطور مطلوبی انجام می گیرد. بهتر است گرفتن پرندگان بیماری که کمتر دست آموز هتسند توسط دامپزشک صورت گیرد. برای اینکار برداشتن تمامی تیرکها و یا هرگونه وسایل موجود در قفس و یا حتی برداشتن سقف قفس (اگر بدین منظور طراحی شده باشد) کار را راحت تر می کند.

دربهای کوچک قفس غالباً مانع از عملکرد سهل و آسان دکتر می باشد. گاهی اوقات با تاریک کردن اتاق و یا با استفاده از نور قرمز گرفتن ظپرنده انس و الفت بیشتری داشته باشد، مقیدسازی و معاینه بیمار را تسهیل خواهد نمود.

روشهای مقید کردن پرندگان:

با استفاده از یک حوله پارچه ای یا کاغذی می توان پرنده را در گوشه ای از قفس گیر انداخته و آن را بیرون آورد، حوله کاغذی یکبارمصرف که چند بار برروی خودش تا داده شده باشد ترجیح داده می شود. برای این منظور بهتر است حوله را در کف دست پهن کرده به طوری که قسمتی از آن بین انگشتان چین خورده تا حوله را سر جای خود نگهدارد.

تصویر شماره (۱-۱): بیرون آوردن پرنده با استفاده از حوله کاغذی ( )

می توان یک گوشه از حوله را طوری در دسترس پرنده قرار داد که به آن نوک زده و به منقار گرفته و بجود تا به این ترتیب دامپزشک بتواند با خیال راحت دست خود را پشت سر پرنده قرار دهد. زمانی که این وضعیت حاصل آمد پرنده از پشت گردن توسط انگشت شست و انگشت نشانه از دو طرف مفصل گیجگاهی فکی گرفته می شود. بعضی از پرندگان ممکن است با وارد آوردن ضربات و حملات آرام به حوله عکس العمل نشان دهند. قرار دادن پرنده به پشت در بیرون از قفس ضمن جلوگیری از آسیب دیدن بالها، دستکاری و معاینه سایر قسمتهای بدن بیمار را تسهیل می کند.

بعضی از پرندگان مثل طوطی آمازونی را می توان به راحتی با تکنیک حوله کاغذی گرفته، از قفس بیرون آورده و به پشت روی میز قرار داد. در این موارد ممکن است برای عقب نگه داشتن سر پرنده تا زمانی که فرد معاینه کننده دست خود را زیر نوک پرنده قرار نداده است از یک تیرک چوبی که در زیر فک پایین پرنده قرار داده می شود استفاده کرد. این تیرک می تواند از جنس آلومینیوم و یا پلاستیکی باشد. دامپزشک نباید سعی کند پرنده را مستقیماً از دست صاحبش بیرون بیاورد، زیرا بعضی از پرندگان توسط صاحبشان طوری تربیت شده اند که گرفتن و مقید نمودن آنها توسط افراد غریبه ممکن نبوده و باعث صدمه دیدن پرنده و یا فرد مقیدکننده خواهد شد. برای کنترل صدمات وارده از طریق نوک پرندگان بزرگ باید فرد جابجاکننده انگشت شست و نشانه خود را زیر گردن پرنده قرار داده و ان را به بدن خودش چسبانده و با دست دیگر به آرامی بالها و دم را مقید سازد. همین که پاها به طرف بیرون کشیده شد فرد جابجاکننده ممکن است یک انگشت را زیر فک گذاشته و سر را به طرف عقب برگرداند.

در اینحالت اگر صاحب پرنده آن را در دست دارد می بایستی یادآوری نمود که پرندگان در موقع ترس ممکن است نوک زده و گاز بگیرد و بنابراین آنها هم می باید همانند فرد معاینه کننده رعایت جانب احتیاط را بنمایند. در مواردی هم ممکن است فرد دیگری مثل یک تکنسین بالها را باز نگه داشته و بدن را در معرض معاینه دکتر قرار دهد.