مقاله مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین :

مقاله مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در اردیبهشت ۱۳۸۹ در علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران) از صفحه ۲۷ تا ۳۳ منتشر شده است.
نام: مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سزارین
مقاله پریتوئن احشایی
مقاله ترمیم پریتوئن

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: از آنجایی که سزارین یکی از شایع ترین اعمال جراحی است که در خانم ها انجام می شود، سعی در کاهش عوارض و مدت عمل و یافتن روش های آسان تر و کم عارضه تر اهمیت ویژه ای دارد. جهت مقایسه نتایج کوتاه مدت (مدت عمل، درد و تب و عفونت جدار) در دو روش بستن و نبستن پریتوئن در سزارین این مطالعه انجام شد تا بهترین روش ترمیم را در عمل سزارین با کمترین عوارض معرفی کنیم.
روش کار: در یک کارآزمایی بالینی مقایسه ای ۲۵۸ بیمار که برای بار اول سزارین می شدند بطور یک در میان در یکی از دو گروه بستن و نبستن پریتوئن احشایی قرار گرفتند و نتایج زودرس پس از عمل شامل مدت عمل و درد و تب و عفونت زخم در دو گروه مقایسه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون Z و لون و chi^۲ استفاده شد و نتایج با جداول یک بعدی و دو بعدی ارایه شدند.
یافته ها: طول مدت عمل در گروه نبستن پریتوئن کمتر بود. شیوع عفونت محل عمل در دو گروه یکسان و در کل %۱۲ بود و تفاوت معنی داری نداشت. شیوع ایلئوس و فراوانی تب پس از عمل در گروه ترمیم پریتوئن بیشتر و معنی دار بود (P<0.001). درد پس از عمل بر اساس تعداد شیافهای ایندومتاسین مصرف شده در گروه ترمیم پریتوئن احشایی کمتر بود (P<0.001).
نتیجه گیری: با توجه به اینکه عارضه زودرسی از نبستن پریتوئن احشایی دیده نشد و همچنین در موارد عدم ترمیم پریتوئن احشایی کاهش طول مدت عمل و کاهش درد و تب و شیوع ایلئوس دیده شده است، توصیه می شود که از روش سنتی بستن پریتوئن احشایی در سزارین استفاده نشود و پریتوئن احشایی ترمیم نگردد.