پروپزال اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی دختر پسر شهر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پروپزال اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی دختر پسر شهر دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروپزال اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی دختر پسر شهر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز پروپزال اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی دختر پسر شهر۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پروپزال اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی دختر پسر شهر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پروپزال اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی دختر پسر شهر :

پروپزال اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش تعلل ورزی دانش آموزان مقطع چهارم ابتدایی دختر پسر شهر …….

باورهای خود کارآمدی پایه اصلی و محور انگیزه انسان محسوب می شوند و به میزان بهره مندی افراد از این باورها، احتمال موفقیت آنها را در انجام کارها را بالا می برد ( خواجه و حسین چاری، ۱۳۹۰ ) . بندورا ( ۱۹۷۷ ) نخستین بار در نظریه خود مفهوم خود کارآمدی^[۱] را مورد استفاده قرار داده است. این باورها در جنبه های مختلف زندگی نقش مهمی دارند و یکی از جنبه ها و حوزه هایی که موفقیت در آن تا حد زیادی منوط به داشتن خود کارآمدی بالا است حوزه تحصیلی است. آلتون سوی^[۲]، چیمن^[۳]، اکسی^[۴]، اتیک^[۵] و گوکمن^[۶] ( ۲۰۱۰ ) ، خودکارآمدی تحصیلی^[۷] را از مفاهیم مرتبط با خودکارآمدی می دانند، که به باور دانش آموز راجع به توانایی رسیدن به سطح معینی از تکلیف اشاره دارد.

بندورا ( ۱۹۸۶-۱۹۷۷ ) بیان کرد که باورهای خود کارآمدی از چهار منبع: تجربه شخصی، تجارب جانشینی، ترغیب کلامی و حالات عاطفی و روانی نشات می گیرند که تجارب شخصی افراد دارای اهمیت خاصی می باشد. وقتی افراد براین باور هستند که کوشش آنها موفقیت آمیز خواهد بود اعتماد به نفس آنها برای رسیدن به هدف و پافشاری بر روی آن بیشتر می شود و برعکس، هرچه افراد تلاش خود را بی فایده بپندارد از تلاش خود کاسته و خودکارآمدی و در نتیجه پیشرفت کمتری در آن زمینه خواهند داشت. خودکارآمدی افراد در طی کسب مهارت ها دچار تغییراتی می شود و تجارب شخصی در مواقعی که فرد با یک تکلیف روبرو می شود و آن را حل می کند بر افزایش سطح خود کار آمدی فرد کمک می کند ( آشر^[۸] و پاجارس^[۹]، ۲۰۰۸ ) .

بندورا یکی از مهم ترین سازه های موثر در خودسازمان دهی را گذشته از هدف داشتن، احساس خود کارآمدی می داند. کسانی که خودکارآمدی بالایی دارند، هدف های چالش برانگیزتر و بالاتری را بر می گزینند، به خود بیش تر باور دارندف هدف های چالش برانگیز تر و بالاتری را بر می گزییند، به خود بیشتر باور دارند، کوشش و پافشاری بیش تری نشان می دهند، یادسپاری بهتر است، راهبردهای یادگیری سودمندتری را به کار می برند، و سرانجام کارکردشان در امجام کار بهتر است. ولی کسانی که خود کارآمدی پایینی دارند، به آسانی در برخورد با سدها یا شکست ها دل سرد می شوند. در حقیقت خود کارآمدی نقش میانجی گر و آسان ساز را در پیوند میان کنش های شناختی بازی می کند ( بندورا، ۱۹۹۷ ) .

[۱] Self-efficacy

[۲] Altunsoy, S

[۳] Çimen, O

[۴] Ekici, G

[۵] Atikc, A. D

[۶]Gokmen, A

[۷] Academic self-efficacy

[۸] Usher, E. L

[۹]Pajares, F