مقاله تاثیر تمرین هوازی بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک مردان سالمند غیر فعال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر تمرین هوازی بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک مردان سالمند غیر فعال دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تمرین هوازی بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک مردان سالمند غیر فعال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تمرین هوازی بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک مردان سالمند غیر فعال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر تمرین هوازی بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک مردان سالمند غیر فعال :

مقاله تاثیر تمرین هوازی بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک مردان سالمند غیر فعال که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان از صفحه ۲۵ تا ۳۲ منتشر شده است.
نام: تاثیر تمرین هوازی بر برخی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک مردان سالمند غیر فعال
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله تمرین هوازی
مقاله انعقاد خون
مقاله فیبرینولیتیک
مقاله سالمند غیر فعال

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: انعقاد و فیبرینولیز دو جزء اصلی فرآیند هموستاز هستند. عدم تعادل بین فعالیت این سیستم ها و مکانیسم های تنظیم کننده آنها، می تواند منجر به خونریزی و یا بروز لخته شود. در مورد تاثیر فعالیتهای بدنی منظم بر این سیستم ها گزارش های متناقضی وجود دارد. از آنجایی که تاکنون هیچ پژوهشی، تاثیر تمرین هوازی را بر روی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک، در مردان سالمند غیر فعال، بررسی نکرده است؛ در حالیکه این عوامل ارتباط مستقیمی با مشکلات قلبی-عروقی در این افراد دارند. در پژوهش حاضر تاثیر این نوع تمرین در این افراد بر روی برخی فاکتورهای این سیستم ها مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی و روش نمونه گیری آسان یا نمونه های در دسترس بود. ۱۶ نفر از سالمندان غیر فعال شهرستان سقز که در دامنه سنی ۶۰ تا ۷۰ سال بوده و راضی به شرکت در مطالعه شدند به صورت تصادفی در ۲ گروه تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند(n_۱=n_۲=۸) . گروه هوازی با دوچرخه ثابت ۲ هفته اول (۶ جلسه اول) را با شدت(Maximum Heart Rates) HRmax %65 به مدت ۳۰ دقیقه و ۲ هفته دوم (۶ جلسه دوم) را با شدت HRmax %75 به مدت ۳۵ دقیقه کار کردند. نمونه های خونی ۲۴ ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و ۲۴ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شدند. مقدار فیبرینوژن، Prothrombin Time (PT)، Partial Thromboplastin Time (PTT)، تعداد پلاکت ها و D-dimer در هر دو گروه قبل و بعد از تمرین اندازه گیری شدند. تفاوت میان فاکتورهای فوق الذکر در هر فرد (قبل و بعد از تمرین) و بین افراد مختلف در ۲ گروه مداخله و کنترل با آزمون t-test آنالیز گردید.
یافته ها: آنالیز آماری داده ها نشان داد که تمرین هوازی موجب کاهش معنی دار عوامل انعقادی فیبرینوژن، PT،PTT و تعداد پلاکت ها(p<0.05) و افزایش معنی دار عامل فیبرینولیتیک D-dimer شده است(p<0.05) . این تغییرات در گروه کنترل مشاهده نشد(p>0.05) .
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که دوازده جلسه تمرین هوازی عوامل انعقادی ترومبوژنیک را کاهش و عوامل فیبرینولیتیک را افزایش داده و می تواند در جلوگیری از ترومبوز موثر باشد.