توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مبانی نظری و پیشینه تحقیق صنعت گردشگری و جهانگردی دارای ۸۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مبانی نظری و پیشینه تحقیق صنعت گردشگری و جهانگردی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مبانی نظری و پیشینه تحقیق صنعت گردشگری و جهانگردی۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مبانی نظری و پیشینه تحقیق صنعت گردشگری و جهانگردی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مبانی نظری و پیشینه تحقیق صنعت گردشگری و جهانگردی :

توضیحات: فصل دوم پژوهش کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

• همرا با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
• توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
• پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
• رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

• منبع : دارد (به شیوه APA)
• نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتی از مبانی نظری متغیر:

صنعت گردشگری و جهانگردی

گردشگر

بنا به تعریفی گردشگر به شخصی خارجی جهت سیاحت، گردش و ورزش که اقامت آن کمتر از ۲۴ ساعت نباشد و بیشتر از ۲ ماه هم نباشد گردشگر گفته می­شود.

کمیته ۲۲ ژانویه سال ۱۹۳۷ تعریف زیر را برای گردشگر ارائه نموده است.

فردی که به مدت ۲۴ ساعت یا بیشتر به کشوری مسافرت می­کند و معمولاً حق اقامت در آنجا را دارد.

این کمیته افراد ذیل را جهانگرد محسوب می­کند:

۱- افرادی که برای تفریح، مسائل خانوادگی، بهداشتی و غیره مسافرت می­کنند.

۲- اشخاصی که برای شرکت در جلسات و یا هیأت­های علمی، اداری، سیاسی، مذهبی و ورزش مسافرت می­کنند.

۳- افرادی که برای تجارت مسافرت می­کنند.

۴- کسانی که از طریق مسافرتهای دریایی وارد کشوری می­شوند وقتی که کمتر از ۲۴ ساعت در آن کشور می­مانند.

افراد ذیل در اعداد جهانگردان نیستند (پور خلیلی و استادی، ۱۳۸۷):

۱- افرادی که با قرارداد یا بدون قرار داد برای کسب شغل یا اشتغال در تجارت وارد کشوری می­شوند.

۲- سایر اشخاص که برای اقامت وارد کشوری می­شوند.

۳- دانشجویان که در مدارس و مؤسسات شبانه روزی اقامت دارند.

۴- ساکنان مرزی و افرادی که مقیم کشوری هستند ولی در مملکت مجاور کار می­کنند.

۵- مسافرانی که بدون توقف از کشوری عبور می کنند و چنانچه حتی این مسافرت بیش از۲۴ ساعت طول بکشد باز در زمره جهانگردان بشمار نمی­آیند.

کمیسیون آماری سازمان ملل متحد تعاریف زیر را ارائه می­دهد

بازدید کننده

افراد غیر مقیمی که می­خواهند بدون اشتغال بکاری به مدت یکسال یا کمتر در کشوری اقامت کنند و این امر شامل افراد وابسته به آنها نیز می­شوند.

کمیسیون مذکور تقسیم بندی این مقوله را طبق منظور از بازدید به شرح ذیل توجیه نمود.

ترانزیت، تعطیلی، تحصیل، تجارت یا سایر بازدیدکنندگان.

کنفرانس سال ۲۰۱۱ استرالیا با موضوع صنعت گردشگری در جهان

کنفرانس مذکور تعریف جامعی از اصطلاح بازدید کننده را از لحاظ آماری چنین تعریف می­کنند. کسی که از کشوری غیر از مملکتی که در آن اقامت دارد و نیز بغیر از کسب شغل، دیدن کند. این تعریف شامل ۲ طبقه می­باشد. جهانگردان، سیاحان.

جهانگرد یعنی بازدید کننده موقتی که حداقل۲۴ ساعت در کشور مورد نظر اقامت کند.

و منظور از مسافرت یکی از اهداف زیر است:

۱- استراحت، تفریح، تعطیلات، سلامتی، تحقیق، مذهب، ورزش.

۲- تجارت، دلایل خانوادگی، مأموریت، شرکت در جلسات.

سیاح : بازدید کننده موقتی که کمتر از ۲۴ ساعت در کشوری می­ماند و شامل مسافران دریایی نیز می­باشد.

صنعت جهانگردی

جهانگردی به معنی عام

می­توان آن را به عنوان پدیده جمعی و تنوع تمدن صنعتی که از سفر و اقامت همزمان غیر بومیان منشأ گیرد تعریف کرد.

جهانگردی به معنی فشرده

جهانگردی عبارتست از مجموعه فعالیت­هایی که درایام فراغت انجام می­شود البته نه در جهت انجام کار و امور وابسته به آن بلکه به منظور استراحت یا بازیابی نیروی از دست رفته افزایش شناخت، آگاهی، روابط انسانی و غیره که به سفر و اقامت غیر از مسکن مأوای همیشگی.

تعریف اخیر در واقع جهانگردی را مثل پدیده­ای با چشم انداز فرهنگی معرفی می کند.

تعریف دیگر در صنعت جهانگردی

صنعتی­ که یک پدیده هنری و زایده فکر و دست بشر باشد (وان بنن، ۲۰۰۷).

گذرنامه

سندی است که از طرف (نیروی انتظامی) به اتباع کشور، که قصد مسافرت به خارج دارند، داده می­شود.

ویزا یا روادید

اجازه­نامه است که از طرف مأموران سفارتخانه ایران در خارج به بیگانگانی که دارای گذرنامه معتبر خارجی­اند به منظور ورود به ایران و یا عبور از آن داده می­شود (پور خلیلی و استادی، ۱۳۸۷).

امنیت ملل

امنیت ملی به معنای امنیت کل یک هویت اجتماعی سیاسی است. منظور از امنیت ملی توانایی پیک کشور در حفظ ارزشهای خودی در برابر تهدیدهای خارجی است.

امنیت ملی یعنی دستیابی به شرایطی که به یک کشور امکان می­دهد از تهدید بالقوه یا بالفعل خارجی و نفوذ سیاسی و اقتصادی بیگانه در امان باشد و در راه رفاه پیشبرد امر توسعه اقتصادی، اجتماعی، و انسانی و تأمین وحدت و موجودیت کشور و رفاه عامه فارغ از مداخله بیگانه گام بردارد.