مقاله اثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین -۱۲ و اینترلوکین -۱۰ حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین -۱۲ و اینترلوکین -۱۰ حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین -۱۲ و اینترلوکین -۱۰ حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین -۱۲ و اینترلوکین -۱۰ حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین -۱۲ و اینترلوکین -۱۰ حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور :

مقاله اثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین -۱۲ و اینترلوکین -۱۰ حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۹۰ در مجله دانشگاه علوم پزشکی قم از صفحه ۸۳ تا ۸۹ منتشر شده است.
نام: اثر عصاره سیر بر میزان اینترلوکین -۱۲ و اینترلوکین -۱۰ حاصل از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا ماژور
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله لیشمانیای ماژور
مقاله سیر
مقاله اینترلوکین-۱۰
مقاله اینترلوکین-۱۲
مقاله ماکروفاژها

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: لیشمانیوزیس، بیماری است که به وسیله چندین گونه از تک یاخته های جنس لیشمانیا ایجاد می گردد. سیر نیز به عنوان یک عامل درمانی، جزء معمول ترین گیاهان مرسوم در پزشکی محسوب می شود. این مطالعه با هدف، بررسی اثر عصاره سیر در افزایش سیتوکین های اینترلوکین -۱۰ و اینترلوکین-۱۲ در محیط کشت از طریق ماکروفاژها برای دریافت و تخریب لیشمانیا صورت گرفت.
روش بررسی: بعد از پرولیفراسیون ماکروفاژها در محیط کشت و انکوباسیون با لیشمانیا طی مدت ۷۲ ساعت، عصاره آبی سیر با دوزهای (۱۴۸mg/ml، ۷۴، ۳۷، ۱۸۵،۹۲۵) به مدت ۱۸، ۲۴ و ۴۸ ساعت اضافه گردید. به منظور آزمون مصونیت عصاره ها و سلول هایJ744 تیمار شده عصاره و میزان زنده بودن سلول ها با استفاده از تریپان بلو، تستMTT انجام شد. سپس میزان ترشح اینترلوکین های -۱۰ و ۱۲ از ماکروفاژهای آلوده به لیشمانیا توسط تستELISA ارزیابی گردید.
یافته ها: در این مطالعه، استفاده از عصاره سیر با دوز ۳۷mg/ml به مدت ۴۸ ساعت، باعث گردید که ماکروفاژها با ترشح اینترلوکین ۱۲، پروماستیگوت های موجود را تخریب کنند.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد اینترلوکین-۱۲ برای دفاع در مقابل پاتوژن های انگلی، کاربرد قطعی دارد. همچنین استفاده از اینترلوکین-۱۲ در مقابل حمله انگل لیشمانیا، یک پاسخ ایمنی قطعی محسوب می شود.