حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی دارای ۱۷۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی :

(حسابداری مدیریت)بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی

………………………………………………………………………………………………….. بند

مقدمه ………………………………………………………………………………………………………………………. ۵-۱

توضیحات ………………………………………………………………………………………………………………… ۲۲-۶

چاره‌اندیشی در برابر تغییر قیمتها …………………………………………………………………….. ۱۷-۸

نحوه برخورد «قدرت خرید عمومی پول» ………………………………………………………. 10

نحوه برخورد «ارزش جاری» …………………………………………………………………………….. 17-11

وضعیت کنونی ……………………………………………………………………………………………………….. ۱۹-۱۸

حداقل موارد افشا …………………………………………………………………………………………………. ۲۱-۲۰

سایر موارد افشا ……………………………………………………………………………………………………… ۲۲

استاندارد بین المللی حسابداری شماره ۱۵

گزارش آثار تغییر قیمتها ……………………………………………………………………………………… ۲۸-۲۳

تاریخ اجرا…………………………………………………………………………………………………………………. ۲۸

مقدمه

۱- موضوع این استاندارد، ارائه اطلاعاتی است که آثار تغییر قیمتها را بر اندازه‌گیری بکار رفته در تعیین نتایج عملیات و وضعیت مالی واحد تجاری، منعکس میکند. در بیشتر کشورها، این گونه اطلاعات، مکمل صورتهای مالی اساسی است نه جزیی از آن. این استاندارد در مورد رویه‌های حسابداری و گزارشگری که واحد تجاری در تهیه صورتهای مالی اساسی خود ملزم به رعایت آن است، کاربرد ندارد مگر آنکه صورتهای مزبور بر مبنای تهیه و ارائه شود که آثار تغییر قیمتها را منعکس سازد.

۲- این استاندارد بین‌المللی حسابداری جایگزین استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره ۶، واکنش حسابداری در برابر تغییر قیمتها، می‌گردد.

۳- این استاندارد به آن گروه از واحدهای تجاری مربوط می‌شود که از لحاظ میزان درآمد، سود، داراییها یا اشتغال در محیط اقتصادی که در آن فعالیت می‌کنند، قابل ملاحظه باشند. در مواردی که هم صورتهای مالی شرکت اصلی و هم صورتهای مالی تلفیقی ارائه می‌شود، تنها لازم است که اطلاعات مورد درخواست این استاندارد بر مبنای صورتهای مالی تلفیقی ارائه گردد.

۴- چنانچه شرکت اصلی صورتهای تلفیقی خود را با رعایت این استاندارد ارائه کند، ارائه اطلاعات مورد درخواست این استاندارد توسط هر یک از شرکتهای فرعی آن که در کشور محل اقامتگاه قانونی شرکت اصلی فعالیت می کن، ضرورت ندارد. در مورد شرکتهای فرعی که در کشوری غیر از کشور محل اقامت شرکت اصلی خود فعالیت می‌کنند؟، ارائه اطلاعات مورد درخواست این استاندارد تنها زمانی ضروری است که ارائه اطلاعات مشابه توسط واحدهای اقتصادی عمده در آن کشور، رویه‌ای پذیرفته شده باشد.

۵- به منظور بالا بردن سودمندی محتوای اطلاعاتی گزارشگری مالی، ارائه اطلاعاتی که آثار تغییر قیمتها را منعکس می‌سازد به سایر واحدهای تجاری نیز توصیه می‌شود.

توضیحات

۶- با گذشت زمان و تحت تأثیر عوامل اقتصادی و اجتماعی خاص یا عمومی، قیمتها تغییر می‌کند. عوامل خاص، مانند تغییرات عرضه و تقاضای یک یا چند قلم کالا و تغییرات تکنولوژی آن، ممکن است افزایش یا کاهش قابل ملاحظه بعضی از قیمتها را بطور مجزا و مستقل از یکدیگر، سبب شوند. از این گذشته، عوامل عمومی[۱]نیز ممکن است به تغییر سطح عمومی قیمتها و بنابراین، به تغییر قدرت خرید عمومی پول منجر شود.

۷- در بیشتر کشورها، صورتهای مالی بر اساس اصل بهای تمام شده تاریخی و بدون منظور داشتن تغییرات عمومی قیمتها یا تغییرات قیمت داراییهای خاص موجود در واحد تجاری گزارشگر تهیه می‌شود، بجز آنکه اموال، ماشین‌آلات و تجهیزت واحد تجاری ممکن است مورد تجدید ارزیابی قرار گرفته یا موجودی کالا یا سایر داراییهای جاری آن به خالص ارزش بازیافتنی کاهش داده شده باشد. اطلاعات مورد درخواست ین استاندار د به گونه‌ای طراحی شده است که آثار تغییر قیمتها را بر نتایج عملیات واحد تجاری به آگاهی استفاده کننده‌گان صورتهای مالی برساند. اما صورتهای مالی، چه بر مبنای اصل بهای تمام شده تاریخی تهیه و ارائه شود چه به روشی که آثار تغییر قیمتها را منعکس سازد، به این منظور تهیه و ارائه نمی‌گردد که ارزش کلیت واحد تجاری را مستقیماً نشان دهد.

چاره‌اندیشی در برابر تغییر قیمتها

۸- برای انعکاس آثار تغییر قیمتها، گزارشات مالی به چند روش تهیه می‌شود که یکی از آنها، ارائه ارزش جاری به جای بهای تمام شده تاریخی و شناسایی تغییرات قیمت داراییهای خاص است. در روش سوم، مزیتهای هر دو روش یاد شده با هم ترکیب می‌شود.

۹- زیربنای این تدابیر، نحوه برخورد اساسی با تعیین سود است. یکی، شناسایی سود پس از حفظ قدرت خرید عمومی حقوق صاحبان سهام است؛ دیگری، شناسایی سود پس از در نظر گرفتن ظرفیت عملیاتی واحد تجاری است که در این برخورد، تعدیلات بابت تغییرات عمومی قیمتها نیز ممکن است ملحوظ شود یا نشود.

روش «قدرت خرید عمومی پول»

۱۰- این روش مستلزم ارائه مجدد برخی یا تمامی اقلام صورتهای مالی به دلیل تغییرات سطح عمومی قیمتهاست.[۲] پیشنهادهای ارائه شده در این باره همه بر این نکته تأکید دارند که این گونه ارائه مجدد اقلام اگر چه به معنای تغییر واحد اندازه‌گیری است اما مبانی اساسی اندازه‌گیری را تغییر نمی‌دهد. در این روش، سود واحد تجاری معمولاً آثار تغییر سطح عمومی قیمتها را بر استهلاک، بهای تمام شده کالای فروش رفته و خالص اقلام پولی با استفاده از شاخص مناسبی نشان می دهد و پس از حفظ قدرت خردی عمومی حقوق صاحبان سهام، گزارش می شود.

روش «ارزش جاری»

۱۱- روش ارزش جاری به گونه‌های مختلف دیده می‌شود که مبنای اساسی اندازه‌گیری در همه آنها، ارزش جایگزینی است. اما اگر ارزش جایگزینی هم بیشتر از خالص ارزش بازیافتنی و هم بیشتر از ارزش فعلی بشد، از این دو آنکه بیشتر است معمولاً به عنوان مبنای اندازه‌گیری بکار می‌رود.

۱۲- ارزش جایگزینی هر دارایی مشخصی معمولاً از طریق مخارج تحصیل یک دارایی مشابه، چه نوچه کار کرده، یا مخارج تحصیل دارایی دیگری با همان ظرفیت کاری یا سرویس‌دهی بدست می‌آید. خالص ارزش بازیافتنی معمولاً همان خالص قیمت فروش دارایی است. ارزش فعلی، معرف برآورد خالص دریافتهای آتی مرتبط با دارایی است که به نحو مناسبی تنزیل شده باشد.

۱۳- برای تعیین ارزشهای جاری اقلام اغلب از شاخصهای خاص استفاده می‌شود؛ به ویژه در مواردی که اقلام مورد نظر به تازگی مبادله نشده باشند، حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی
فهرست قیمت آنها در دسترس نباشد یا استفاده از حسابداری مدیریت) بررسی اثرات تجدید ارزیابی و نحوه عمل و کاربرد آن در شرکتهای تولیدی و صنعتی
فهرست قیمت، عملی نباشد.

۱۴- روشهای ارزش جاری عموماً مستلزم شناسایی آثار تغییر قیمتهای خاص مربوط به واحد تجاری بر استهلاک و بهای تمام شده کالای فروش رفته است. بیشتر این روشها همچنین، مستلزم نوعی از تعدیلات است که در همه آنها، آثار متقابل تغییر قیمتها و نحوه تأمین مالی توسط واحد تجاری نیز شناسایی می‌شود. بندهای ۱۷-۱۵ زیر نشان می دهد که نظرهای متفاوتی درباره شکل مطلوب این گونه تعدیلات وجود دارد.

۱۵- برخی از روشهای ارزش جاری مستلزم نوعی تعدیل است که آثار تغییر قیمتها را بر خالص تمامی اقلام پولی، از جمله بدهیهای بلند مدت، منعکس سازد و نشان دهد که با سیر صعودی قیمتها، داشتن مازاد داراییهای پولی سبب زیان و داشتن مازاد بدهیی پولی سبب سود می‌گردد و این رابطه در صورت سیر نزولی قیمتها، معکوس خواهد بود. در سایر روشها، تعدیل مزبور تنها به آن گروه از داراییها و بدهیهای پولی منحصر می‌شود که جزء سرمایه در گردش واحد تجاری باشند. در هر دو نوع این تعدیلات، بدین نکته توجه می‌شود که نه تنها داراییهای غیرپولی بلکه اقلام پولی نیز اجزای مهم تشکیل دهنده ظرفیت عملیاتی واحد تجاری می‌باشند. یکی از وجوه مشترک و عادی روشهای ارزش جاری به شرح بالا، شناسایی سود پس از در نظر گرفتن ظرفیت عملیاتی واحد تجاری است.

۱۶- بنا بر یک نظر دیگر، نیازی نیست که آن میزان از افزایش در ارزش جایگزینی داراییها که از محل استقراض، تأمین مالی شده است در صورت سود و زیان شناسایی گردد. در روشهای مبتنی بر این نظر، سود واحد تجاری پس از در نظر گرفتن آن بخش از ظرفیت عملیاتی واحد تجاری که از محل حقوق صاحبان سهام تأمین شده است، گزارش می شود. برای دستیابی به این منظور می‌توان، مثلاً، مجموع تعدیلات مربوط به استهلاک، بهای تمام شده کالای فروش رفته و در صورتی که روش مور د استفاده چنین اقتضا کند، بخش پولی سرمایه در گردش را به نسبت مبالغ تأمین مالی از طریق استقراض به مجموع حقوق صاحبان سهام کاهش داد.

۱۷- حقوق صاحبان سهام در برخی از روشهای ارزش جاری، بر اساس شاخص عمومی قیمتها تعدیل می‌شود بدین ترتیب، در مواردی که افزایش ارزش جایگزینی داراییها طی دوره، کمتر از کاهش قدرت خرید عمومی حقوق صاحبان سهام طی همان دوره باشد، معلوم می‌گردد که حقوق صاحبان سهام بر حسب قدرت خرید عمومی پول به چه میزانی حفظ شده است. این محاسبات گاه صرفاً به صورت یادداشت ارائه می‌شود تا مقایسه میان خالص داراییها بر حسب قدرت خرید عمومی پول و خالص داراییها بر حسب ارزشهای جاری میسر گردد. در روشهای دیگری که شناسایی سود به حفظ حقوق صاحبان سهام بر حسب قدرت خرید عمومی پول موکول می‌‌شود، تفاوت بین دو رقم یاد شده خالص داراییها به عنوان سود یا زیان در حقوق صاحبان سهام منظور می‌شود.

وضعیت کنونی

۱۸- اگر چه گاه اطلاعات مالی با استفاده از روشهای گوناگون توصیف شده در بالا برای انعکاس آثار تغییر قیمتها تهیه می‌شود، اما هنوز درباره نحوه گزارشگری آن، به شکل صورتهای مالی اساسی یا به شکل صورتهای مالی مکمل، توافق جهانی حاصل نشده است. از اینرو، به عقده کمیته استانداردهای بین‌المللی حسابداری، تجارب بیشتری لازم است تا بتوان واحدهای تجاری که صورتهای مالی اساسی خود را بر مبنای بهای تمام شده تاریخی ارائه می‌کنند به همراه آن، اطلاعات مکملی که آثار تغییر قیمتها را نشان می دهد نیز ارائه نمایند، روند تکاملی در این زمینه تسریع خواهد شد.

۱۹- پیشنهادهای گوناگونی درباره اقلامی که باید رد این گونه اطلاعات منظور شود، ارائه شده است که دامنه این پیشنهادها از افشای تعداد اندکی از اقلام صورت سود و زیان شروع و به افشای گسترده اقلام صورت سود و زبان و ترازنامه ختم می‌شود. شایسته است حداقل اقلامی که باید در آن اطلاعات آورده شود، با توافق جهانی تعیین گردد.

حداقل موارد افشا

۲۰- حداقل موارد افشا طبق این استاندارد به شرح زیر است:

الف- تعدیلات انجام شده در استهلاک اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات و بهای تمام شده کالای فروش رفته یا مبالغ تعدیل یافته آنها که برای نشان دادن آثار تغیر قیمتها لازم است؛

ب- تعدیلات مربوط به اقلام پولی، آثار استقراض یا حقوق مالکیت به شرح بندهای ۱۷-۱۵ بالا، در مواردی که این تعدیلات در تعیین سود طبق روش اتخاذ شده دخالت داده می‌شود: و

پ- اثر کلی تعدیلاتی که برای انعکاس آثار تغییر قیمتها انجام گرفته است.

بعلاوه، هنگامی که روش ارزش جاری بکار گرفته می‌شود، ارزش جاری اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات و موجودی مواد و کالا از نوع اطلاعات مربوط تلقی و افشا می‌گردد.

۲۱- برای آنکه اطلاعات مورد درخواست این استاندارد قابل فهم باشد، توصیف روشهای بکار رفته در انجام محاسبات و همچنین، نوع و ماهیت شاخصهایی که استفاده شده است، ضروری می‌باشد.

سایر موارد افشا

۲۲- به واحدهای تجاری توصیه می شود که اطلاعات بیشتری، به ویژه توضیحی درباره اهمیت اطلاعات گزارش شده، را با توجه به موقعیت و شرایط واحد تجاری، افشا کنند. افشای هر گونه تعدیل ذخیره مالیات یا درمانده‌های مالیاتی معمولاً سودمند است.

استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره ۱۵

گزارش آثار تغییر قیمتها

استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره ۱۵ شامل بندهای ۲۸-۲۳ این بخش است. این استاندارد باید با توجه به مفاد بندهای ۲۲-۱ این بخش و مقدمه‌ای بر استانداردهای بین‌المللی حسابداری مطالعه شود.

۲۳- آن گروه از واحدهای تجاری که این استاندارد در مورد آنها کاربرد دارد باید اطلاعات خود را با استفاده از یک روش حسابداری که آثار تغییر قیمتها را نشان می‌دهد به گونه‌ای ارائه کنند که اقلام مندرج در بندهای ۲۶-۲۴ زیر را اقتضا نماید.

۲۴- اقلامی که باید ارائه شوند عبارت است از:

الف- مبلغ تعدیل در استهلاک اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات یا مبلغ تعدیل شده این استهلاک؛

ب- مبلغ تعدیل در بهای تمام شده کالای فروش رفته یا مبلغ تعدیل شده آن؛

پ- تعدیلات مربوط به اقلام پولی، آثار استقراض یا حقوق مالکیت، در مواردی که این گونه تعدیلات طبق روش حسابداری اتخاذ شده در تعیین سود منظور شده است؛ و

ت- اثر کلی تعدیلات یاد شده در بندهای الف، ب و حسب مورد، بند پ بالا و همچنین، اقلام دیگری که منعکس کننده آثار تغییر قیمتهاست و طبق روش حسابداری انتخاب شده، گزارش می‌شود.

۲۵- هنگامی که از روش ارزش جاری استفاده می‌شود، ارزش جاری اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات و ارزش جاری موجودیهای مواد و کالا باید افشا شود.

۲۶- واحدهای تجاری باید روشهای بکار رفته در محاسبات مربوط به اطلاعات مورد درخواست بندهای ۲۴ و ۲۵ بالا و همچنین، نوع و ماهیت شاخصهای مورد استفاده را توصیف کنند.

۲۷- اطلاعات خواسته شده در بندهای ۲۶-۲۴ بالا باید به شکل اطلاعات مکمل ارائه شود، مگر در مواردی که این گونه اطلاعات، در متن صورتهای مالی اساسی ارائه می‌گردد.

تاریخ اجرا

۲۸- این استاندارد بین‌المللی حسابداری جایگزین استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره ۶، واکنش حسابداری در برابر تغییر قیمتها، می‌شود و نسبت به صورتهای مالی که آغاز دوره آنها اول ژانویه ۱۹۸۳ یا پس از آن باشد، قابل اجراست.

عموماً اطلاعات مورد نیاز هر یک از گروهای فوق توسط بخشهایی از حسابداری تهیه و تنظیم می‌شود مثلاً حسابداری مدیریت[۳] وظیفه تعیین و تنظیم اطلاعات درون سازمانی را عهده‌دار بوده که عمده اطلاعات برآمده از حسابداری مدیریت دارای ویژگیهای زیر می‌باشد:

۱- گزارشهای مربوط به حسابداری مدیریت برای مقاصد خاص، تصمیمات معین و یا وضعیتهای ویژه بوده که این اطلاعات عمدتاً به صورت غیرروتین [۴] و ساخت ناپافته تنظیم می‌گردد.

۲- گزارشات حسابداری مدیریتی، بست به سطحی از هرم مدیریت یا سطوح برخوردارنده از اطلاعات که بدان گزارش می‌شود، به صورت تفصیلی ارائه می‌گردد.

۳- تعداد و دوره تهیه گزارشات درون سازمانی در یک دوره ممکن است زیاد باشد.

۴- با عنایت به مراجعی که اطلاعات مدیریت بمنظور تصمیم‌گیری آنها تهیه می‌شود، ممکن تبعیت از اصول و روشهای حسابداری در اولویت ثانویه قرار گرفته و عامل اصلی تدوین اطلاعات فایده‌مندی آن در تصمیم‌گیری و مرتبط بودن اطلاع با انواع تصمیم می‌باشد.

نمونه‌هایی از موارد کاربرد اطلاعات مربوط به گزارشهای درون سازمانی شامل: برنامه‌ریزی، بودجه‌بندی، کنترل، قیمتهای خرید و فروش، مدیریت موجودیها، مدیریت وجه نقد و بودجه بندی‌های جاری و سرمایه‌ای می‌باشد.

۳- اهداف صورتهای مالی و اطلاعات حسابداری

اهداف اصلی صورتهای مالی ارائه اطلاعات فشرده و شکل یافته درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و گردش وجوه نقد یک واحد تجاری بوده که بر طیفی گسترده از استفاده‌کنندگان از اطلاعات و صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد.

صورتهای مالی و اطلاعات حسابداری برآمده از سیستم‌های اطلاعاتی حسابداری همچنین نتایج وظیفه مباشرت مدیریت یا حساب دهی آنها در قبال منابعی که در اختیارشان قرار گرفته است را منعکس می‌نماید. استفاده‌کنندگان از اطلاعات و صورتهای مالی بمنظور اتخاذ تصمیمات اقتصادی، غالباً خواهان ارزیابی وظیفه مباشرت یا حساب دهی مدیریت میباشند. تصمیمات اقتصادی مزبور به عنوان نمونه شامل مواردی از قبیل فروش یا حفظ سرمایه‌گذاری در واحد یا واحدهای تجاری و انتصاب مجدد یا جایگزین نمودن مدیران جدید می‌باشد.

بدیهی است بدلیل اینکه اطلاعات و صورتهای مالی عمدتاً بیانگر اثرات مالی رویدادهای گذشته بوده و الزاماً در برگیرنده اطلاعات کیفی و غیرمالی نمی‌باشد. لذا برآورنده تمامی نیازهای اطلاعات طیف گسترده استفاده‌کنندگان از آن اطلاعات نبوده با اینحال صورتهای مالی نیازهای اطلاعاتی مشترک اغلب استفاده‌کنندگان را رفع می‌نماید.

۴- اهداف گزارشگری مالی

با عنایت به آنچه که در قسمت اهداف گزارشگری مدیریت به شکل اجمالی بیان گردید، بیان اثرات اقتصادی رویدادها و عملیات مؤثر بر وضعیت و عملکرد مؤسسات و سازمانها برای اشخاص خارج از مؤسسه ذینفع و یا ذیصلاح به دریافت اطلاعات مذکور بمنظور کمک در اخذ تصمیمات مالی می‌باشند، می‌‌تواند به عنوان هدف اصل گزارشگری مالی بیان گردد. چارچوبها و ابزار اصلی انتقال اطلاعات به اشخاص مزبور صورتهای مالی بوده که اساساً در جهت دستیابی به اهداف بشرح زیر می‌باشد:[۵]

۱- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی را فراهم نماید که برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان فعلی و بالقوه و سایر استفاده‌کنندگان در تصمیم‌گیریهای سرمایه‌گذاری، اعطای اعتبار و سایر تصمیمات مشابه مفید واقع شود.

۲- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی را فراهم نماید که سرمایه‌گذاران، اعتباردهندگان و سایرین را در ارزیابی امکان دسترسی به میزان وجوه نقد و نیز ارزیابی زمانی‌بندی و ابهام در مورد چشم انداز آتی جریان ورد وجوه نقد به واحد تجاری کمک نماید بدین خاطر که برآورد فوق به شدت به دورنمای نقدینگی آتی واحد تجاری بستگی دارد.

۳- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی را در مورد منابع اقتصادی واحد تجاری، حقوق نسبت به منابع مذبور و اثرات رویدادها، فعالیتها و شرایطی که منابع و حقوق مزبور را تغییر می دهد، ارائه کند.

۴- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی در مورد عملکرد واحد تجاری که از طریق اندازه‌گیری سود خالص و اجزای تشکیل دهنده آن بر مبنای فرض تعهدی مشخص می‌شود ارائه دهد.

۵- گزارشگری مالی چگونگی تأمین و مصرف وجوه، استقراض و بازپرداخت دیون، توزیع سود سهام و سایر موارد توزیع منابع واحد تجاری بین صاحبان سهام و عوامل دیگری که ممکن است بر نقدینگی یا توانایی واحد تجاری در ایفای به موقع تعهداتش تأثیر گذارد را افشاء نماید.

۶- گزارشگری مالی باید اطلاعاتی در مورد نتایج حاصل از نظارت مدیران بر منابع واحد تجاری در ایفای مسئولیتهایی که در قبال صاحبان سهام داشته‌اند را ارائه دهد.

اهداف پیش گفته تحت عنوان اهداف گزارشگری مالی بدان دلیل که با چارچوب و ابزار صورتهای ملی دست یافتنی می‌نماید، در این خصوص ایجاب می‌کند تا مجموعه‌ای از صورتهای مالی به طور جداگانه و نیز در مجموع در دستیابی به اهداف حسابداری دارای نقش و نماید می باشند. بدیهی است در شرایطی اطلاعات مندرج در صورتهای مالی این قابلیت را خواهند یافت که به نحو اصولی و به روشهای درست تهیه و ارائه گردند تا ضمن برطرف نمودن نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان از صورتهای مالی، اطلاعات لازم را به منظور تجزیه و تحلیل های اقتصادی در سطح کلان را دارا باشد.

۵- تاریخچه حسابداری برای ارزشهای جاری