بورس کالا های کشاورزی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بورس کالا های کشاورزی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بورس کالا های کشاورزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز بورس کالا های کشاورزی۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بورس کالا های کشاورزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بورس کالا های کشاورزی :

بورس کالا های کشاورزی

در حال حاضر بورس کالای کشاورزی با چندین چالش مواجه است. اولین چالش، نقش گسترده دولت در بازار محصولات کشاورزی است. به این معنی که دولت برای تنظیم بازار محصولات کشاورزی وارد این بازار شده و خود اقدام به خرید و فروش می‌کند. به علاوه، دولت برای تنظیم بازار، گاهی نقش واردکننده را ایفا کرده و گاهی هم سیاست‌های تعیین قیمت را اجرا می‌کند. ‌ دومین چالشی که بورس کشاورزی با آن روبه‌رو است، بحث خرده‌پا بودن واحدهای تولیدی بخش کشاورزی کشورمان می‌باشد. برای مثال، متوسط سطح زیر کشت واحدهای تولیدی کشور در بخش محصولات زراعی ۵ هکتار و در بخش محصولات باغی ۲ هکتار می‌باشد. این شاخص‌ها نشان می‌دهند که با وجود جمعیت ۳ میلیون نفری شاغل در بخش کشاورزی، بیشترین تولید محصولات کشاورزی توسط خرده‌کشاورزان و خرده مالکان صورت می‌گیرد. در نتیجه، دسترسی تولیدکنندگان به بورس کشاورزی بسیار مشکل است. سومین چالش، چالش ناهمگنی و عدم استاندارد بودن محصولات کشاورزی است. محصولاتی که وارد بورس می‌شوند، باید از استانداردهای مشخصی برخوردار باشند. اما در ایران یک نهاد ناظر برای کنترل استانداردها وجود ندارد. چالش دیگری که بورس کشاورزی با آن مواجه است، عدم انسجام بازار اولیه محصولات کشاورزی می‌باشد. ساختار بازار اولیه محصولات کشاورزی، یک بازار سنتی بدون انسجام است. مشکل دیگری که وجود دارد، عدم وجود یک قانون منسجم و شفاف برای بورس کالای کشاورزی است. در ایران هیچ قانون خاصی برای بورس کالایی به ویژه بورس کشاورزی نداریم. در نهایت، آخرین چالش عمده‌ بورس کشاورزی، عدم وجود هیأت‌های کالایی است. وظیفه این هیأت‌ها، قانونمند کردن و انسجام دادن به بازارهای اولیه است. اما متأسفانه در ایران چنین هیأت‌هایی وجود ندارند.‌