مقاله مقایسه توانایی استریوگنوز دهانی کودکان کم شنوا و کودکان شنوا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مقایسه توانایی استریوگنوز دهانی کودکان کم شنوا و کودکان شنوا دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه توانایی استریوگنوز دهانی کودکان کم شنوا و کودکان شنوا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه توانایی استریوگنوز دهانی کودکان کم شنوا و کودکان شنوا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه توانایی استریوگنوز دهانی کودکان کم شنوا و کودکان شنوا :

مقاله مقایسه توانایی استریوگنوز دهانی کودکان کم شنوا و کودکان شنوا که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۷ در پژوهش در حیطه کودکان استثنایی از صفحه ۳۹۶ تا ۴۰۳ منتشر شده است.
نام: مقایسه توانایی استریوگنوز دهانی کودکان کم شنوا و کودکان شنوا
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله استریوگنوز دهانی
مقاله کم شنوایی
مقاله کودکان
مقاله اختلال تولید صدا

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
هدف: از این پژوهش بررسی توانایی استریوگنوز دهانی به مثابه شاخصی برای عملکرد حسهای داخل دهانی در کودکان کم شنوای ۹ – ۶ ساله در مقایسه با کودکان سالم همسن است. روش: در این پژوهش مقطعی – مقایسه ای ۱۰ کودک کم شنوای شدید تا عمیق ۹ – ۶ ساله با ۲۰ کودک سالم همسن از طریق آزمون تشخیص شکل از لحاظ توانایی استریوگنوز دهانی مورد مقایسه قرار گرفتند، برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss11.5و آزمون t در سطح معناداری ۰۰۵ استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار استریوگنوز دهانی در کودکان کم شنوا ۰۸±۲۰ و در کودکان سالم ۰۹۵±۰۹۷ بود که این تفاوت معنادار بود (P=0.001) و میانگین وانحراف معیار مدت زمان صرف شده برای تشخیص اشکال برحسب ثانیه در کودکان کم شنوا ۲۰۲۷±۰۵۴ و در کودکان سالم ۱۴۲±۰۳۳ بود که در این مورد هم تفاوت معنادار بود (P=0.001). نتیجه گیری: همان طور که یافته های این پژوهش نشان داد، در کودکان کم شنوا به علت استفاده کمتر از گفتار وهمچنین رشد ناقص صداهای گفتاری، گیرنده های حسی داخل دهان در آنها نیز به اندازه کافی تحریک نمی شوند و در نتیجه عملکرد این حسها نیز دچار اختلال می شود، که این خود به مثابه عامل تاثیرگذار منفی بر تولید گفتار آنها خواهد بود؛ بنابراین باید ارزیابی و تقویت حسهای داخل دهانی لمس – فشار و حرکتی در برنامه های گفتار درمانی این کودکان مد نظر قرار گیرد.