مقاله ارزیابی شکستن سنگ های کالیس فوقانی به روش زیردنده ای

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی شکستن سنگ های کالیس فوقانی به روش زیردنده ای دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی شکستن سنگ های کالیس فوقانی به روش زیردنده ای  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی شکستن سنگ های کالیس فوقانی به روش زیردنده ای،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی شکستن سنگ های کالیس فوقانی به روش زیردنده ای :

مقاله ارزیابی شکستن سنگ های کالیس فوقانی به روش زیردنده ای که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان از صفحه ۷۵ تا ۷۹ منتشر شده است.
نام: ارزیابی شکستن سنگ های کالیس فوقانی به روش زیردنده ای
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سنگ شکنی کلیه از طریق پوست
مقاله سنگ
مقاله کالیس فوقانی
مقاله زیردنده ای

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: روش های بین دنده ای و فوق دنده ای راه معمول برای روش سنگ شکنی کلیه از طریق پوست (PCNL) در سنگ های کالیس فوقانی می باشند؛ ولی منجر به عوارض جانبی در ریه و پلور می شود. این مطالعه به منظور ارزیابی روش سنگ شکنی کلیه از طریق پوست در سنگ های کالیس فوقانی با دستیابی از طریق زیردنده ای انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی ۱۷ بیمار با سنگ های کالیس فوقانی به تعداد ۱ الی ۵ عدد به ابعاد ۱۱الی ۲۷ میلی متر که کاندیدای PCNL در مرکز ارولوژی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد طی سال های ۸۷-۱۳۸۶ شدند؛ انجام گردید. اولتراسونوگرافی و IVP قبل از عمل انجام شد. همچنین عمل PCNL در وضعیت پرون صورت پذیرفت و راهیابی به داخل کالیس فوقانی از طریق زیردنده ای در حین دم عمیق طول کشیده ایجاد شده توسط بیهوشی دهنده و با راهنمایی فلوروسکوپی انجام شد. سپس با گذاشتن گایدوایر و دیلاتاسیون ۲۸ تا ۳۰ فرنچ، شیت آمپلاتز گذاشته شد و نفروسکوپی انجام گردید.
یافته ها: ۱۷ بیمار (۱۲ مرد و ۵ زن) با سنگ های کالیس فوقانی مطالعه شدند. در ۲ بیمار یکی به علت غیرطبیعی بودن و چرخش غیرطبیعی و در دیگری به علت سابقه عمل جراحی و عدم تحرک کلیه با تنفس عمیق؛ امکان دستیابی به کالیس فوقانی از طریق زیردنده ای فراهم نشد و از روش بین دنده ای استفاده گردید. در ۵ بیمار سنگ های کوچک تر از یک سانتی متر با گراسپ خارج شدند. در ۱۰ بیمار بعد از لیتوتریپسی پنوماتیک قطعات سنگ ها خارج گردید. ۱۱ بیمار (۷۳۳ درصد) عاری از سنگ شدند. ۴ بیمار باقی مانده سنگ بزرگ تر از ۵ میلی متر داشتند که در ۲ بیمار بعد از یک نوبت ESWL برطرف شدند. ۳ بیمار نیازمند دیلاتاسیون گردن کالیس برای تخلیه کامل سنگ ها بودند. هیچ مورد عفونت، خونریزی نیازمند به ترانسفوزیون، هیدروتوراکس، پنوموتوراکس و اختلالات تنفسی در حین و یا پس از عمل دیده نشد. در یک بیمار تجمع مایع در اطراف کلیه با حدود ۵ سانتی متر، روز بعد از عمل مشخص گردید که با درمان نگهدارنده و آنتی بیوتیک در طی یک هفته کاهش یافت و پس از سه هفته برطرف شد.
نتیجه گیری: سنگ شکنی کلیه از طریق پوست به روش زیردنده ای راه کاری سالم و قابل انجام با عوارض کم است و آن را می توان جایگزین روش فوق دنده ای برای درمان سنگ های کالیس فوقانی نمود.