مقاله بررسی عوارض درمان شکستگی های گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی عوارض درمان شکستگی های گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی عوارض درمان شکستگی های گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی عوارض درمان شکستگی های گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی عوارض درمان شکستگی های گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی :

مقاله بررسی عوارض درمان شکستگی های گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۷ در مجله دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران (annals of military and health sciences research) از صفحه ۲۲۵ تا ۲۳۱ منتشر شده است.
نام: بررسی عوارض درمان شکستگی های گردن فمور به روش فیکساسیون داخلی
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله گردن فمور
مقاله فیکساسیون داخلی
مقاله عوارض
مقاله شکستگی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: با توجه به شیوع رو به گسترش شکستگی های گردن فمور، عوارض زیاد این شکستگی و نبودن مطالعات کافی در کشور در مورد عوارض درمان فیکساسیون داخلی تصمیم به انجام این مطالعه گرفتیم.
موارد و روش ها: در این مطالعه مشاهده ای و مقطعی، ۸۰ بیمار مبتلا به شکستگی گردن فمور که در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) در فاصله سالهای ۸۵۱۳ – ۱۳۸۰ تحت عمل جراحی به روش فیکساسیون داخلی قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. شرط ورود این بیماران برای شرکت در مطالعه، گذشت حداقل یکسال از زمان عمل جراحی به روش فوق بود.
یافته ها: در مجموع ۲۹ بیمار (۳۶۳%) حداقل به یکی از عوارض دچار شده بودند. ۱۹ بیمار (۲۳۸%) نکروز آواسکولر (AVN) 12 بیمار (۱۵%) عدم جوش خوردگی ((Non-Union، ۳ بیمار (۳۷۵%) عفونت و ۲۸ بیمار (۳۵%) درد و لنگش پیدا کرده بودند. عوارض در شکستگی Base کمتر و در شکستگی های Sub capital و Tran cervical بیشتر بود (P=0.016). میزان بروز عوارض در بیماران با شکستگی همراه با جابجایی بیشتر از موارد بدون جابجایی بود (P=0.001). میزان عوارض با کاهش کیفیت جااندازی و فیکساسیون بیشتر شد (P<0.001).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر و سایر مطالعات توجه بیشتر در کیفیت جااندازی و فیکساسیون توصیه می گردد. همچنین در گروه شکستگی همراه با جابجایی عوارض بیشتر بوده و عمل جراحی آرتروپلاستی مفصل هیپ در بیماران بالاتر از ۶۵ سال باید مد نظر قرار گیرد.