مقاله بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های آبرسانی توسط الگوریتم ژنتیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های آبرسانی توسط الگوریتم ژنتیک دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های آبرسانی توسط الگوریتم ژنتیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های آبرسانی توسط الگوریتم ژنتیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های آبرسانی توسط الگوریتم ژنتیک :

مقاله بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های آبرسانی توسط الگوریتم ژنتیک که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۹۰ در آب و فاضلاب از صفحه ۲ تا ۱۱ منتشر شده است.
نام: بهینه سازی میزان تزریق کلر در شبکه های آبرسانی توسط الگوریتم ژنتیک
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله شبکه های توزیع آب
مقاله میزان کلر باقیمانده
مقاله تحلیل کیفی
مقاله EPANET
مقاله الگوریتم ژنتیک

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
با افزایش جمعیت و گسترش تنوع فعالیتهای صنعتی و کشاورزی، تامین آب از لحاظ کیفی و کمی روز به روز با دشواری بیشتری همراه می شود. گندزدایی و کشتن باکتری های موجود در آب که ممکن است به صورت شیمیایی و یا فیزیکی انجام گیرد، کمترین تصفیه ای است که در هر شبکه آبرسانی شهری باید به اجرا در آید. آب آشامیدنی به روشهای مختلفی گندزدایی می شود که متداول ترین و ارزان ترین روش آن، کلرزنی است. یکی از مهم ترین مسایل در زمینه کلرزنی، مکان و میزان تزریق کلر است که باید به گونه ای انتخاب شود که میزان کلر باقیمانده در کلیه نقاط یک شبکه توزیع آب شهری در محدوده استاندارد بوده و همچنین هزینه های مربوطه حداقل گردد. مقدار حداقل کلر باقیمانده به منظور کنترل کیفیت میکربی آب و مقدار حداکثر آن به منظور کنترل مشکلات مربوط به مزه و بوی آب و همچنین جلوگیری از تولید فراورده های جانبی سمی باید رعایت شود. متاسفانه به دلیل عدم مدیریت صحیح در شبکه های توزیع آب کشور این مساله گهگاه باعث بروز بحران های شدید می گردد. در این مقاله میزان تزریق کلر در محلهای تزریق با تلفیق یک مدل تحلیل هیدرولیکی و مدل سازی کیفیEPANET و یک مدل بهینه سازی غیر خطی الگوریتم ژنتیک، بهینه شد. با حل دو مثال کاربردی از شبکه های آبرسانی نمونه، کارایی مدل در جهت تعیین میزان بهینه تزریق کلر نشان داده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تزریق کلر در بیش از یک منبع و انتخاب صحیح این منابع، در رساندن مقادیر کلر باقیمانده در گره ها به مقدار استاندارد موثر است. همچنین نتایج مدل ارایه شده حاکی از کاهش کلر مصرفی در شبکه و افزایش درصد قرار گرفتن مقادیر کلر باقیمانده شبکه در محدوده استاندارد بود.