دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله تعیین ارتباط بین وابستگی به مورفین و تغییرات هیستوپاتولوژیک مغزی در موش صحرایی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تعیین ارتباط بین وابستگی به مورفین و تغییرات هیستوپاتولوژیک مغزی در موش صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تعیین ارتباط بین وابستگی به مورفین و تغییرات هیستوپاتولوژیک مغزی در موش صحرایی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین ارتباط بین وابستگی به مورفین و تغییرات هیستوپاتولوژیک مغزی در موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تعیین ارتباط بین وابستگی به مورفین و تغییرات هیستوپاتولوژیک مغزی در موش صحرایی :
مقاله تعیین ارتباط بین وابستگی به مورفین و تغییرات هیستوپاتولوژیک مغزی در موش صحرایی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان از صفحه ۲۷۳ تا ۲۸۰ منتشر شده است.
نام: تعیین ارتباط بین وابستگی به مورفین و تغییرات هیستوپاتولوژیک مغزی در موش صحرایی
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله وابستگی
مقاله سیستم عصبی مرکزی
مقاله هیستوپاتولوژی
مقاله مورفین
مقاله موش صحرایی
چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: سیستم عصبی مرکزی، یکی از اولین هدف های آسیب در سوء مصرف مواد مخدر می باشد. مواد اپیوئیدی شایع ترین داروهایی هستند که مورد سوء مصرف قرار می گیرند، ولی اطلاعات کمی درباره اثرات جانبی آنها بر روی ساختارهای مغز وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات پاتولوژیک وابسته به مورفین؛ در موش های صحرایی انجام شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۴۸ موش صحرایی نر از نژاد ویستار به ۶ گروه یکسان تقسیم گردیدند. گروه های وابسته (۳ گروه) ۰.۴میلی گرم در میلی لیتر مورفین در آب آشامیدنی برای ۷، ۲۸ و ۵۶ روز دریافت کردند، گروه های کنترل (۳ گروه) محلول ساکاروز در آب آشامیدنی برای مدت مشابه دریافت نمودند. مطالعات هیستوپاتولوژیک از نظر معیار های آسیب مغزی روی نمونه های سیستم عصبی مرکزی نواحی کورتکس پیشانه ای، آهیانه و هیپوکامپ انجام شد. تعداد نورون ها و معیارهای بافت شناسی آسیب مغزی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها: کاهش قابل توجه نورون ها در لوب های مغزی پیشانی و آهیانه ای و ناحیه هیپوکامپ که حساس ترین نواحی مغزی در مواجه با آسیب می باشند، دیده شد. همچنین مطالعه حاضر یک ارتباط چشمگیر بین مدت زمان مصرف مورفین و کاهش تعداد نورون ها را نشان داد.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که مواد اپیوئیدی می توانند بعد از مصرف طولانی مدت، آسیب نورونی به شکل کاهش تعداد نورون ها و آتروفی بافت مغزی ایجاد کنند. این تغییرات در سوء مصرف مزمن شدیدتر است. از آن جایی که آتروفی مغزی شایع ترین نمای پاتولوژی در دمانس است، بررسی های بیشتر برای یافتن رابطه احتمالی بین دمانس و اعتیاد به مواد اپیوئیدی پیشنهاد می شود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
