بررسی افزایش تحمل پذیری نیشکر به سرمازدگی با کاربرد ترکیب پاکلوبوترازول در شرایط آب و هوایی خوزستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی افزایش تحمل پذیری نیشکر به سرمازدگی با کاربرد ترکیب پاکلوبوترازول در شرایط آب و هوایی خوزستان دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی افزایش تحمل پذیری نیشکر به سرمازدگی با کاربرد ترکیب پاکلوبوترازول در شرایط آب و هوایی خوزستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی افزایش تحمل پذیری نیشکر به سرمازدگی با کاربرد ترکیب پاکلوبوترازول در شرایط آب و هوایی خوزستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی افزایش تحمل پذیری نیشکر به سرمازدگی با کاربرد ترکیب پاکلوبوترازول در شرایط آب و هوایی خوزستان :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

نیشکر گیاهی است گرمسیری که نسبت به شرایط سرمازدگی حساس است. سرمازدگی موجب کاهش عملکرد و کاهش کیفیت و کمیتاین گیاه می گردد. واکنش گونه های مختلف نیشکر نسبت به سرمازدگی متفاوت بوده و عملکرد آن نیز با توجه به شدت افت دما نوسان دارد. اثرات سرما بر این گیاه از آسیب رسانی به مریستم شروع شده و بتدریج به طرف پایین ساقه گسترش پیدا می کند در صورتیکه گیاه آسیب دیده به موقع برداشت نگردد خسارت جبران ناپذیر خواهد شد. برای جلوگیری از این وضعیت و به حداقل رساندن خسارتسرمازدگی از روش های مختلفی استفاده شده است در این آزمایش به منظور پیشگیری از وقوع خسارت از ترکیب پاکلوبوترازول استفادهگردید. به منظور بررسی افزایش تحمل پذیری نیشکر به سرمازدگی با کاربرد ترکیب پاکلوبوترازول در شرایط آب وهوایی خوزستان آزمایشی در سال ۱۳۹۲-۹۳ در کشت و صنعت سلمان فارسی در جنوب اهواز به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام گردید. تیمار محلول پاشی ترکیب پاکلوبوترازول با غلظت ۱۵۰ میلیگرم در لیتر پس از کف بر کردن گیاه سرمازده (T5) با افزایش عملکرد نی و حداکثر میزان عملکرد شکر به ترتیب با میانگین ۵۹۸۰۰ کیلوگرم و ۵۱۳۰ کیلوگرم در هکتار نسبت به تیمار شاهد (T1) برتری داشته است. کمترین عملکرد به تیمار شاهد (T1) و تیمار سوزاندن (T2) به ترتیب با میانگین ۴۱۲۰ و ۴۲۵۰ کیلوگرم در هکتار بوده استودرارتفاع ومیزان نیتروژن تیمار(T3)بیشترین وتیمارمحلول پاشی درمرحله بعدی قراردارندپس تاثیرمحلول پاشی برروی تراکم می باشد.