نقش برنامه ریزی کالبدی در کاهش خطر پذیری شهرها در برابر زلزله

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش برنامه ریزی کالبدی در کاهش خطر پذیری شهرها در برابر زلزله دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش برنامه ریزی کالبدی در کاهش خطر پذیری شهرها در برابر زلزله  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش برنامه ریزی کالبدی در کاهش خطر پذیری شهرها در برابر زلزله،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش برنامه ریزی کالبدی در کاهش خطر پذیری شهرها در برابر زلزله :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

آمادگی برای برخورد با زلزله جنبه های گوناگونی دارد و می توان با استفاده از تهمیدات برنامه ریزی کالبدی ، شهر ها را به گونه ایطراحی و برنامه ریزی کرد که به هنگام زلزله کمترین آسیب ها به آنها وارد شود . در این مقاله شناساندن نقش برنامه ریزی شهری وکالبدی و موضوعات مرتبط با آن مانند: ساختار شهر، بافت شهر، شکل شهر، تراکم های شهری و نحوه کاهش خسارت های زلزله ازدیدگاه برنامه شهر سازی بررسی شده است. زمین به عنوان یکی از مهم ترین ابزارها و در عین حال اهداف برنامه ریزی شهری جایگاهیحیاتی در تحقق مخاطره نگری در فرآیند توسع هی شهری داشته و مطالعه و تجربه برای بهبود رو شها ، مسیله ی مهم و اولوی تمندیبرای کاهش خطرپذیری می باشد. به طور مثال : ساختار چند مرکزی بیش از ساختار یک مرکزی در برابر زلزله مقاومت دارد.استفاده از روش توصیفی _ تحلیلی معیارها و روش های ارزیابی و کاهش خطرپذیری شهرها در برابر زلزله از طریق راهکارهای مطرح درحیطه ی برنامه ریزی کاربری زمین است. به بررسی و تحلیل این امر پرداخته و با استفاده از تحلیل سلسله عوامل موثر شناخته شده درخطر پذیری از زلزله در قالب رابطه ی خطر پذیری (به صورت: خطر پذیری= آسیب پذیری × مخاطره × در معرض قرار داشتن)، انواع نقشههای خطر پذیری را تولید نموده و گزینه های تغییر و هدایت برنامه ریزی کاربری زمین برای کاهش خطر پذیری از زلزله می پردازد.روشهای ارزیابی خطر پذیری به ویژه روش های کمی و مقایسه ای در ارایه چارچوبی عملی و منطقی برای سنجش میزان خطر پذیری و براساس آن هدایت و یا کیفیت تر تصمیمات برنامه ریزی کاربری زمین و نشان دادن اولویت ها و کمبودها تشدید کننده در خطر پذیریشهرها از رویدادهای طبیعی به ویژه زلزله است.