ارزیابی تاثیر میزان حضورپذیری و همبستگی اجتماعی در جهت ارتقاء امنیت مکان در محیط های مسکونی مطالعه موردی: آمل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی تاثیر میزان حضورپذیری و همبستگی اجتماعی در جهت ارتقاء امنیت مکان در محیط های مسکونی مطالعه موردی: آمل دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی تاثیر میزان حضورپذیری و همبستگی اجتماعی در جهت ارتقاء امنیت مکان در محیط های مسکونی مطالعه موردی: آمل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی تاثیر میزان حضورپذیری و همبستگی اجتماعی در جهت ارتقاء امنیت مکان در محیط های مسکونی مطالعه موردی: آمل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی تاثیر میزان حضورپذیری و همبستگی اجتماعی در جهت ارتقاء امنیت مکان در محیط های مسکونی مطالعه موردی: آمل :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

امنیت به عنوان یکی از نیازهای اساسی شهروندان در ساختارهای شهری به شمار می رود. پرسش اساسی در تحقیق حاضر، چگونگی تاثیر عوامل کالبدی در مناطق مسکونی بر روابط اجتماعی و احساس امنیت ساکنین می باشد. پژوهش حاضر، یک تحقیق میدانی با رویکرد توصیفی تحلیلی است. جهت پاسخگویی به سوال بیان شده، ابتدا مفهوم همبستگی اجتماعی، حضورپذیری و امنیت در مناطق مسکونی مورد مطالعه قرار گرفته و معیارهایی جهت سنجش آنها تدوین گردیده است. جهت سنجش معیارها، یک واحد همسایگی در شهرستان آمل انتخاب شده است. تحلیل کمی شاخص ها با استفاده از اجرای پرسشنامه ازطریق آمار توصیفی و آماراستنباطی وبا استفاده ازنرم افزار SPSS صورت پذیرفته است. نتایج به دست آمده حاصل از تحلیل پرسشنامه ها نشان داد که بین همبستگی اجتماعی، میزان حضور پذیری و احساس امنیت ساکنین رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد. همچنین، عوامل کالبدی بر هر سه متغیر فوق تاثیرگذار هستند. علاوه بر این، فاکتورهای کالبدی تاثیرگذار بر همبستگی اجتماعی و امنیت ساکنین شناسایی شدند که از آن جمله می توان به تفکیک مسیرهای پیاده و سواره، عدم وجود مسیرهای باریک و تاریک، اشراف داشتن بر محیط بازی کودکان و توجه به سالمندان را اشاره کرد. نتیجه حاصل شده نشان می دهد که توجه به معیارهای اجتماع پذیری و امنیت اجتماعی در حین طراحی و برنامه ریزی مسکن می تواند گامی در جهت بهبود فضاهای اجتماعی مناطق مسکونی باشد