مقایسه ۸ هفته الکتروتراپی، ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالا تنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه ۸ هفته الکتروتراپی، ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالا تنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه ۸ هفته الکتروتراپی، ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالا تنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه ۸ هفته الکتروتراپی، ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالا تنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه ۸ هفته الکتروتراپی، ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالا تنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان :

تعداد صفحات :۱۷

چکیده مقاله:

تمرینات الکتروتراپی و ویبریشن روش های نسبتا جدیدی است که با تاثیر مستقیم سیستم عصبی عضلانی و بافت استخوان ها موجب افزایش برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی از جمله قدرت، چابکی و انعطاف پذیری می شود. هدف از تحقیق حاضر مقایسه هشت هفته الکتروتراپی، ویبریشن و تمرینات مقاومتی بر قدرت بالاتنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری والیبالیست های نوجوان بود. جهت انجام این تحقیق ۴۶ نفر از والیبالیست های نوجوان پسر با دامنه سنی ۰/۷۷ ± ۱۴/۶۷ سال و میانگین وزنی ۱۲/۴۷ ± ۶۵/۰۳ کیلوگرم به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی به ۴ گروه تقسیم شدند که شامل ۳ گروه تجربی الکتروتراپی ( ۱۱ نفر)، ویبریشن ( ۱۲ نفر)، مقاومتی ( ۵۵ نفر) و گروه کنترل ( ۱۲ نفر) بود. ابتدا تست قدرت بالاتنه توسط توپ مدیسینبال ۲ کیلوگرمی به صورت خوابیده بر روی نیمکت و تست پرش عمودی و تست T جهت چابکی و تست انعطاف پذیری توسط تخته ی انعطاف گرفته شد. برای هر یک از تست ها در هر مرحله پس از سه بار بهترین نتیجه ثبت گردید. آزمودنی های ۳ گروه تجربی تمرینات را در ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه که هر ۲ هفته به شدت و زمان تمرینات اضافه شد انجام دادند. پس از ۸ هفته تمامی آزمودنی ها در ۴ گروه مجددا مورد بررسی قرار گرفتند. جهت مقایسه بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه ( ANOVA ) و مقایسه درون گروهی از آزمون t – همبسته استفاده شد ( سطح معنی داری p0/05 ). نتایج نشان داد پس از ۸ هفته در ۳ گروه تجربی و گروه کنترل بر قدرت بالاتنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری تغییرات معنی دار نبوده است. لذا یافته های پژوهش حاضر بر تاثیر تمرینات الکتروتراپی و ویبریشن بر قدرت بالاتنه، پرش عمودی، چابکی و انعطاف پذیری همانند تمرینات مقاومتی تاکید دارد.