تاثیر برنامه ریزی تمرین بر انواع یادگیری دانش آموزان دختر در تکالیف شناختی و حرکتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر برنامه ریزی تمرین بر انواع یادگیری دانش آموزان دختر در تکالیف شناختی و حرکتی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر برنامه ریزی تمرین بر انواع یادگیری دانش آموزان دختر در تکالیف شناختی و حرکتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر برنامه ریزی تمرین بر انواع یادگیری دانش آموزان دختر در تکالیف شناختی و حرکتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر برنامه ریزی تمرین بر انواع یادگیری دانش آموزان دختر در تکالیف شناختی و حرکتی :

تعداد صفحات :۱۷

چکیده مقاله:

مقدمه : ضرورت تحقیق و مطالعه گسترده روی اثر تداخل زمینه ای بر یادگیری ضمنی برای مطالعه اثر آن بر عملکرد ناآگاهانه حافظه تا رسیدن به یک نتیجه قطعی اهمیت ویژه ای دارد. در اکثر تحقیقات تداخل زمینه ای، فراگیران با اطلاع و آگاهی و به صورت صریح تکالیف مختلف را آموخته اند این در حالیست که یادگیری می تواند به صورت ضمنی و تلویحی اتفاق بیفتد. در ارتباط با مطالعه تاثیر تداخل زمینه ای بر یادگیری ضمنی تحقیقات خیلی کمی انجام شده است و ادبیات جامعی وجود ندارد. هدف: هدف تحقیق حاضر این است که به مطالعه تاثیر شیوه ارایه محرک های متوالی (تمرین به شیوه مسدود و تصادفی که تداخل زمینه ای برخاسته از این شیوه هاست) بر یادگیری ترتیب توالی حرکات بصری یعنی حرکاتی که مستلزم هماهنگی چشم و اندام و یکپارچگی حسی-حرکتی و زمانبندی حرکت می باشند به مقایسه دو نوع یادگیری صریح و ضمنی در شرایط تداخل بپردازد. روششناسی: ۷۵ نفر آزمودنی دختر، بدون تجربه قبلی با تکلیف به صورت تصادفی به ۵ گروه آزمایشی (هر گروه ۱۵ نفر) شامل مسدود – صریح، مسدود ضمنی، تصادفی – ضمنی و گروه کنترل تقسیم شدند. ابتدا همه گروه ها در پیش آزمون شرکت کردند و سپس بجز گروه کنترل طی ۵ جلسه تمرینی و در هر جلسه ۳ بلوک ۱۰ کوششی را به صورت مسدود و تصادفی انجام دادند. پس از مرحله اکتساب، آزمودنی ها در آزمون یاد داری شرکت کردند. برای تحلیل یافته ها از آزمون t همبسته، آنالیز واریانس سه عاملی با اندازه گیری مکرر و تحلیل واریانس دو عاملی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد آزمودنی ها طی مرحله اکتساب پیشرفت معنی داری در زمان و دقت پاسخ داشته اند (P<0/05)، اما بین گروه های تمرینی تفاوت معنی داری وجود نداشت. به علاوه گروه های یادگیری ضمنی در دو مولفه زمان پاسخ و دقت پاسخ پیشرفتی به مانند یادگیری صریح داشتند که بیانگر اثر بخشی این یادگیری است. همچنین آزمون یادداری نشان داد تمرین تصادفی در دقت حرکتی برتر از تمرین مسدود است اما نوع روش تمرینی تاثیری بر یادداری زمان عکس العمل متوالی نداشت. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این تحقیق با رمزگردانی افتراقی حوزه های عملکرد حرکتی سازگار هستند و از این ایده که یادگیری ای که در زمینه ای از تداخل اتفاق میا فتد می تواند یادداری را نشان دهد، حمایت می کند.