تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با و بدون غوطه وری در آب سرد بر میزان بیان گیرنده igf-1 بر گویچه های سفید خون در زنان غیر ورزشکار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با و بدون غوطه وری در آب سرد بر میزان بیان گیرنده igf-1 بر گویچه های سفید خون در زنان غیر ورزشکار دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با و بدون غوطه وری در آب سرد بر میزان بیان گیرنده igf-1 بر گویچه های سفید خون در زنان غیر ورزشکار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با و بدون غوطه وری در آب سرد بر میزان بیان گیرنده igf-1 بر گویچه های سفید خون در زنان غیر ورزشکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر ۱۲ هفته تمرین مقاومتی با و بدون غوطه وری در آب سرد بر میزان بیان گیرنده igf-1 بر گویچه های سفید خون در زنان غیر ورزشکار :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

مقدمه: فاکتور رشد شبه انسولین۱ (IGF-1) نقش کنترلی را در فرایندهای سلولی آنابولیکی بازی می کند که نقش تنظیمی در پاسخ ایمنی به بازسازی عضلات ایفا می کند اما تعدیل فرایندهای التهابی هنوز مشخص نیست. در این پژوهش تغییرات در بیان گیرنده های IGF-1 گویچه های سفید خون (IGF-1R) را در طی ریکاوری از تمرینات مقاومتی ارزیابی می کنیم تا مشخص کنیم که آیا تغییرات دراثر متقابل igf-1 بر گویچه های سفید خون عامل اصلی نقش IGF-1 در ترمیم عضله است . روش ها: ۴۰ زن غیرورزشکار ( ۵۰-۳۵ سال ) به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، سپس هر دو گروه تمرین مقاومتی مشابهی را انجام دادند. در ادامه گروه اول (تجربی) بلافاصله پس از تمرین در آب سرد غوطه ور شدند و گروه دوم (کنترل) غوطه وری در آب سرد را اجرا نکردند. نمونه های خونی در سطح پایه ( قبل از اجرای تمرین ورزشی )، بلافاصله پس از اجرا، ۳۰ دقیقه، ۲۴ ساعت و ۴۸ ساعت بعد از اجرای تمرین ورزشی گرفته شد. میزان IGF-1 و میزان بیان نسبی IGF1 (IGF-1R) بر گویچه های سفید خون در حالت گردش (مونوسیت ها، گرانولوسیت هاو لنفوسیت ها) اندازه گیری شد. تاثیرات زمانی و درمانی بوسیله ANOVA تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیان گیرنده IGF-1 به طور معنی داری از سطح پایه تا بلافاصله پس از اجرا در نتیجه تمرین مقاومتی و نه در نتیجه غوطه وری در آب سرد افزایش یافت.میزان بیان نسبی GF-1R بر مونوسیت ها و گرانولوسیت ها به طور معناداری در ۳۰ دقیقه پس از اجرا افزایش یافت و پس از ۲۴ ساعت به سطوح قبل از تمرین بازگشت و هیچ اثر درمانی بر مونوسیت ها و گرانولوسیت ها مشاهده نشد. میزان بیان نسبی IGF-1R بطور معنی داری از سطح پایه تا ۳۰ دقیقه پس از اجرا در گروه تجربی پس از غوطه وری در آب سرد بر لنفوسیت ها افزایش یافت. نتیجه گیری:تغییرات در بیان گیرنده های IGF-1 در مونوسیت ها و گرانولوسیت ها نشان دادکه بخشی از مکانیسمی است که باعث تسهیل ریکاوری از تمرین مقاومتی در طی مراحل اولیه ترمیم عضلانی می شود.غوطه وری در آب باعث اصلاح پاسخ میانجی گرانه IGF-1 در لنفوسیت ها با عملکرد آهسته می شود که این اثرات در مراحل دیرتر بازسازی عضله دیده می شود.