ارتباط سطح فعالیت بدنی، نسبت انگشت دوم به چهارم و قدرت فشردن دست با سطح بیماری مولتیپل اسکلروزیس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارتباط سطح فعالیت بدنی، نسبت انگشت دوم به چهارم و قدرت فشردن دست با سطح بیماری مولتیپل اسکلروزیس دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارتباط سطح فعالیت بدنی، نسبت انگشت دوم به چهارم و قدرت فشردن دست با سطح بیماری مولتیپل اسکلروزیس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارتباط سطح فعالیت بدنی، نسبت انگشت دوم به چهارم و قدرت فشردن دست با سطح بیماری مولتیپل اسکلروزیس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارتباط سطح فعالیت بدنی، نسبت انگشت دوم به چهارم و قدرت فشردن دست با سطح بیماری مولتیپل اسکلروزیس :

تعداد صفحات :۱۳

چکیده مقاله:

با توجه به ضعف عضلانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، تاثیر فعالیت بدنی بر افزایش قدرت عضلانی و اهمیت نسبت انگشت دوم به چهارم به عنوان یک نشانگر از سطوح هورمون آندروژن در زنان در مطالعه حاضر ارتباط سطح فعالیت بدنی، نسبت انگشت دوم به چهارم ( ۲D:4D ) و قدرت فشردن دست با سطح بیماری مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه مقطعی بر روی ۱۰۰ بیمار زن با میانگین سنی ۹/۲۶ ± ۳۵/۱ سال، BMI؛ ۳/۲۶ ± ۲۴/۰۴ کیلوگرم بر مترمربع و مقیاس توسعه ناتوانی کروتزکه (EDSS) معادل ۸/۵-۰ از بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های شریعتی، امام حسین (ع) و رسول اکرم (ص) تهران در فاصله زمانی دی ۱۳۹۴ تا خرداد ۱۳۹۵ انجام شد. متغیرهای قدرت فشردن دست با استفاده از دینامومتر، نسبت انگشت دوم به چهارم با استفاده از کولیس دیجیتال و فعالیت بدنی آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه فعالیت بدنی بک اندازه گیری شدند و EDSS بیماران توسط پزشک متخصص نورولوژی تعیین گردید. داده های پژوهش با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین سطح فعالیت بدنی با سطح EDSS (P<0/01) و بین قدرت فشردن دست با سطح EDSS (P<0/05) بیماران MS ارتباط معنی داری وجود دارد، اما بین نسبت ۲D:4D با سطح EDSS آنها ارتباط معنی داری مشاهده نشد. براساس نتایج بدست آمده، به نظر می رسد افزایش سطح فعالیت بدنی و قدرت فشردن دست با کاهش سطح ناتوانی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس همراه است. لذا، تجویز برنامه های ورزشی متناسب با شرایط بیماران MS توصیه می شود.