بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون و انواع آفلاتوکسینها در خوراک ماهیان مولد قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی در زمستان سال ۱۳۹۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون و انواع آفلاتوکسینها در خوراک ماهیان مولد قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی در زمستان سال ۱۳۹۴ دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون و انواع آفلاتوکسینها در خوراک ماهیان مولد قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی در زمستان سال ۱۳۹۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون و انواع آفلاتوکسینها در خوراک ماهیان مولد قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی در زمستان سال ۱۳۹۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میزان مایکوتوکسین زیرالنون و انواع آفلاتوکسینها در خوراک ماهیان مولد قزل آلای رنگین کمان مزارع پرورش ماهی استان آذربایجان غربی در زمستان سال ۱۳۹۴ :

تعداد صفحات :۹

چکیده مقاله:

خوراک ماهیان قزل آلای رنگین کمان آلوده به سم زیرالنون می توانند سبب اختلالات تولیدمثلی در ماهیان و حیوانات و سرانجام اختلالات استروییدی در انسان شوند. باتوجه به اهمیت انواع مایکوتوکسینها مانند زیرالنون و آفلاتوکسینها در به خطر انداختن سلامتی ماهیان در این بررسی میزان شیوع و مقدار زیرالنون و انواع آفلاتوکسین های موجود در نمونه های خوراک ماهیان مولد قزل آلای مزارع پرورشی استان آذربایجان غربی مورد مطالعه قرار گرفته است.مجموعا ۶ نمونه یک کیلوگرمی خوراک مولد قزل آلا از ۶ مزارع پرورشی برداشت و پس از مخلوط کردن و آسیاب کردن تعداد ۳ نمونه ۲۰۰ گرمی انتخاب و با استفاده از روش HPLC(کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا) سنجش سم زیرالنون و انواع آفلاتوکسین ها (B1,B2,G1,G2)انجام شد.همه نمونه ها از نظر آلودگی به زیرالنون مثبت بودند ولی از نظر آلودگی به انواع آفلاتوکسین ها همگی منفی بودند.حداقل آلودگی به سم زیرالنون ۶۰/۲۷ قسمت در میلیارد و حداکثر آلودگی ۲۹۰/۸۵ قسمت در میلیارد بودند. براساس استاندارد ارایه شده به وسیله سازمان جهانی JECFA و سازمان استاندارد ایران محدوده میزان مجاز زیرالنون در نمونه های خوراک دام و آبزیان۲۰۰ قسمت در میلیارد می باشد در حالی که ۳/۳۳ % نمونه ها بیشتر از حد مجاز آلودگی به زیرالنون داشتند و ۶۶/۷ % نمونه ها هم در غلظتی بالای ۶۰ قسمت در میلیارد به زیرالنون آلوده بودند که این موضوع می تواند برای صنعت دام و آبزیان و به تبع آن نیز به میزان بیشتری برای افراد جامعه خطرناک باشد.